نسبت ریسک/ریوارد یک شاخص مهم سرمایه گذاری و معاملاتی در بازار فارکس است. این نسبت به شما نشان میدهد در مقابل هر واحد ریسک چه سود احتمالی را می‌توانید کسب کنید در واقع بازده مورد انتظار شما چه میزان ریسک خواهد داشت.
نسبت ریسک/ریوارد چیست؟
نسبت ریسک/ریوارد نشان‌دهنده پاداشی است که یک سرمایه‌گذار می‌تواند به ازای هر دلاری که ریسک می‌کند، کسب کند. بسیاری از سرمایه گذاران از نسبت ریسک/ریوارد برای مقایسه بازده مورد انتظار با میزان ریسکی که برای کسب این بازده باید متقبل شوند، استفاده می کنند.
مثال زیر را در نظر بگیرید: یک سرمایه‌گذاری با نسبت ریسک به ریوارد 1:7 نشان میدهد که سرمایه‌گذار مایل است 1 دلار ریسک کند تا بتواند 7 دلار سود کسب کند.
از طرف دیگر، نسبت ریسک/ریوارد 1:3 نشان میدهد که سرمایه‌گذار باید انتظار داشته باشد که 1 دلار سرمایه‌گذاری کند، تا بتواند 3 دلار از سرمایه‌گذاری خود سود به دست آورد.
نسبت ریسک/ریوارد
معامله گران اغلب از این رویکرد استفاده می کنند تا تصمیم گیری کنند چه پوزیشن هایی را بگیرند و محاسبه این نسبت اینگونه خواهد بود: تقسیم مبلغی که معامله گر حاضر است در صورت حرکت قیمت دارایی در جهت غیرمنتظره (ریسک) از دست دهد بر میزان سودی که معامله گر انتظار دارد زمانی که پوزیشن خود را می بندد حاصل شود (ریوارد).
سرفصل‌ها
- معامله گران و سرمایه گذاران از نسبت ریسک/ریوارد برای مدیریت سرمایه و مدیریت ریسک استفاده می شود.
- این نسبت به ارزیابی بازده مورد انتظار و ریسک یک معامله کمک می کند.
- یک نسبت ریوارد/ریسک مناسب معمولا بیشتر از 1:3 است.
عملکرد نسبت ریسک/ریوارد چگونه است؟
در بسیاری از موارد، استراتژیست‌های بازار نسبت ریسک/ریوارد ایده‌آل برای سرمایه‌گذاری را تقریباً 1:3 یا سه واحد بازده مورد انتظار در ازای هر واحد ریسک می‌دانند. سرمایه گذاران می توانند نسبت ریسک/ریوارد را مستقیماً و با استفاده از سفارش حد ضرر مدیریت کنند.
از نسبت ریسک/ریوارد اغلب به عنوان یک معیار ارزیابی در زمان معامله سهام استفاده می شود. استراتژی های معاملاتی مختلف نظرات متفاوتی در خصوص یک نسبت ریسک/ریوارد خوب دارند.
معمولاً برای تعیین این که کدام نسبت برای یک استراتژی معاملاتی بهترین نسبت است، به روش‌های آزمون و خطا نیاز است و بسیاری از سرمایه‌گذاران یک نسبت ریسک/پاداش از پیش تعیین‌شده برای سرمایه‌گذاری های خود دارند.
عملکرد نسبت ریسک/ریوارد
نسبت ریسک/ریوارد چه چیزی به شما می گوید؟
نسبت ریسک به ریوارد به سرمایه گذاران کمک می کند تا بتوانند ریسک ضرر در معاملات را مدیریت کنند. حتی اگر یک معامله گر معاملات سودآوری داشته باشد، و اگر نرخ برد زیر 50 درصد باشد، در طول زمان ضرر خواهد کرد.
نسبت ریسک/ریوارد تفاوت بین نقطه ورود به معامله تا حد ضرر و نقطه فروش یا حد سود را اندازه گیری می کند. با مقایسه این دو می توان به نسبت سود به زیان یا پاداش به ریسک رسید.
سرمایه‌گذاران معمولاً در زمان معامله سهام از سفارش های حد ضرر استفاده می‌کنند تا اینگونه بتوانند ضرر را به حداقل رسانده و با تمرکز بر نسبت ریسک/ریوارد سرمایه‌گذاری های خود را بطور مستقیم مدیریت کنند.
سفارش حد ضرر یک تریگر معاملاتی است که روی سهام قرار می گیرد و در صورت رسیدن قیمت سهام به سطح مشخص شده، بصورت خودکار اقدام به فروختن سهام می کند. سرمایه گذاران می توانند به طور خودکار سفارشات حد ضرر را از طریق حساب بروکر خود ارسال کنند و معمولاً نیازی به هزینه های معاملاتی اضافی نیست.
[elementor-template id=”52272″]
مثالی از نسبت ریسک/ریوارد
این مثال را در نظر بگیرید: یک معامله گر 100 سهم از شرکت XYZ را به قیمت 20 دلار خریداری می کند و برای اطمینان از اینکه ضرر او از 500 دلار بیشتر نمی شود، یک سفارش حد ضرر روی 15 دلار می گذارد.
همچنین فرض کنید که این معامله گر معتقد است که قیمت XYZ در چند ماه آینده به 30 دلار خواهد رسید. در این مثال، معامله گر مایل است 5 دلار به ازای هر سهم ریسک کند تا پس از بستن پوزیشن، سود یا ریوارد مورد انتظار 10 دلار به ازای هر سهم را بدست آورد.
از آنجایی که معامله گر دو برابر مقداری که ریسک کرده است بازدهی می خواهد، می توان گفت که نسبت ریسک/پاداش معامله 1:2 است.
اگر سرمایه‌گذار ترجیح دهد برای سرمایه‌گذاری خود به دنبال نسبت ریسک/ریوارد 1:5 باشد (پنج واحد بازدهی مورد انتظار در ازای هر واحد ریسک)، آنگاه می‌تواند سفارش حد ضرر را اصلاح کند و از این رو نسبت ریسک/بازده را تعدیل کند. اما درک این نکته نیز مهم است که با انجام این کار سرمایه گذار شانس موفقیت در معامله خود را تغییر داده است.
در مثال معاملاتی که در بالا ذکر شد، فرض کنید یک سرمایه‌گذار به جای 15 دلار، سفارش حد ضرر را روی 18 دلار بگذارد و همچنان به حد سود 30 دلاری خود معتقد باشد.
با انجام این کار، سرمایه گذار مطمئناً میزان ضرر احتمالی را کاهش می دهد (با فرض عدم تغییر در مقدار سهام خریداری شده)، اما احتمال اینکه پرایس اکشن حد ضرر آنها را بزند، نیز افزایش می یابد.
دلیل آن این است که سفارش استاپ به قیمت ورودی نزدیکتر است تا قیمت حد سود. پس اگرچه سرمایه‌گذار ممکن است سود نسبتاً بزرگ‌تری (در مقایسه با ضرر احتمالی) داشته باشد، اما شانس کمتری برای دریافت این نتیجه دارد.
منبع این مقاله: اینوست پدیا
