شاخص بالتیک درای (BDI) چیست؟

سید محمد رضا

تاریخ آخرین بروزرسانی: 28 می 2023

شاخص بالتیک درای (BDI) یک نشانگر تجاری است که توسط بورس بالتیک لندن تشکیل شده است. این شاخص تغییرات هزینه حمل انواع مواد خام مانند زغال سنگ و فولاد را اندازه می‌گیرد. اعضای بورس برای ارزیابی سطح قیمتی مسیر حمل و نقل خاصی، محصولی که باید حمل شود و زمان تحویل یا سرعت، با کارگزاران حمل و نقل تماس می‌گیرند. شاخص بالتیک درای شامل چهار زیرشاخه است که اندازه‌های مختلف کشتی‌های حمل بار خشک یا کشتی‌های تجاری را سنجیده می‌کند، این زیرشاخه‌ها شامل کیپ‌سایز، پاناماکس، سوپراماکس و هندای سایز می‌باشند. نکات کلی این مقاله:

ایندکس باالتیک درای (BDI) یک ایندکس از میانگین قیمت های پرداخت شده برای حمل مواد خشک از طریق بیش از 20 مسیر است.
معمولاً BDI به عنوان یک نشانگر پیشروی فعالیت اقتصادی در نظر گرفته می شود، زیرا تغییرات در این شاخص نمایانگر عرضه و تقاضای مواد مهمی است که در تولید استفاده می شوند.
ایندکس ممکن است تحرکات بالایی را تجربه کند زیرا تأمین‌کنندگان بزرگ معمولاً تعدادشان کم است و زمان تحویل آن‌ها طولانی و هزینه تولید بالایی دارد.

این شاخص عموما مورد توجه معامله گران سهام در فارکس قرار میگیرد از این رو بخش مباحث تکمیلی به توضیح این شاخص پرداخته ایم.

شاخص بالتیک درای چطور کار می‌کند؟

بورس بالتیک با ارزیابی قیمت حمل و نقل در بیش از 20 مسیر برای هر یک از کشتی‌های مؤلفه BDI، این شاخص را محاسبه می‌کند. تجزیه و تحلیل چندین مسیر حمل و نقل جغرافیایی برای هر شاخص، عمقی را به اندازه گیری کلی شاخص می‌دهد. اعضا با تماس با حمل کنندگان خشکبار جهانی، قیمت‌هایشان را جمع‌آوری و میانگین آن‌ها را محاسبه می‌کنند. بورس بالتیک روزانه BDI را اعلام می‌کند. این شاخص عموماً به عنوان یکی از نمایندگان وضعیت اقتصاد جهانی در نظر گرفته می‌شود. بیشتر کاربران بورس بالتیک، حمل و نقل بین المللی را برای فروش و خرید کالاها استفاده می‌کنند. در حالی که شاخص BDI می‌تواند به عنوان نشانگری برای وضعیت کلی بازار جهانی استفاده شود، این شاخص عموماً به عنوان بارگیری و حمل و نقل دریایی کالاها استفاده می‌شود. در این راستا، BDI می‌تواند به عنوان یک ابزار مهم برای تحلیل برخی از عوامل اقتصادی در صنعت حمل و نقل دریایی و همچنین بازار جهانی به کار رود. تغییرات نوار خشک بالتیک به سرمایه گذاران اطلاعاتی در مورد روند عرضه و تقاضای جهانی می دهد. بسیاری فکر می کنند که افزایش یا کاهش این نوار، نشان دهنده نشانه های رشد اقتصادی آینده است. این براساس مواد خام است زیرا تقاضای آنها برای آینده پیش بینی می شود. این مواد برای ساخت و حفظ ساختمان ها و زیرساخت ها خریداری می شوند، نه در زمانی که خریداران یا اضافه بودند یا ساختمان سازی یا تولید محصولات را متوقف کرده باشند. به عنوان یکی از مهمترین منابع تولید انرژی در جهان، نوار خشک بالتیک تأثیری در قیمت و میزان تقاضای انرژی دارد. این منطقه معمولاً بیشترین میزان صادرات خود را به چین و هند دارد که هر دو کشور در حال رشد سریعی هستند و نیاز زیادی به سوخت فسیلی دارند. بنابراین، تغییرات در عرضه و تقاضای نوار خشک بالتیک می تواند تأثیر زیادی در قیمت سوخت داشته باشد. علاوه بر این، نوار خشک بالتیک در زمینه صادرات مواد معدنی و فلزات همچون گندله، آهن، مس و نیکل نقش اساسی دارد. بسیاری از کشورهای اروپایی، از جمله آلمان و فرانسه، به این مواد برای تولید خودرو، ماشین آلات صنعتی، ابزارهای الکتریکی و... نیاز دارند. بنابراین، تغییرات در نوار خشک بالتیک می تواند تأثیر زیادی بر روی قیمت و تقاضای این مواد داشته باشد. در نهایت، تغییرات نوار خشک بالتیک می تواند تأثیر زیادی در بازار بورس نیز داشته باشد، به خصوص در بخش های مرتبط با صنایع سنگین و مواد معدنی. بنابراین، برای سرمایه گذاران و تحلیلگران بورس، توجه به تغییرات نوار خشک بالتیک بسیار مهم است. بورس بالتیک همچنین به عنوان تولید کننده بازار در معاملات مشتقات حمل و نقل کار می کند، از جمله انواع قراردادهای جلویی مالی به عنوان قراردادهای جلویی حمل و نقل معروف است. از طرفی، بورس بالتیک با توجه به جغرافیایی که در آن قرار دارد، به عنوان یکی از مهمترین مراکز تجاری برای صادرات و واردات کالاهای خطرناک مانند نفت خام، گاز و شیمیایی شناخته شده است. بنابراین، شرکت های معدنی، شرکت های حمل و نقل و شرکت های تولیدی از بورس بالتیک برای انجام معاملات خود استفاده می کنند. بورس بالتیک با داشتن یک سیستم تجاری پیشرفته و قوی، به شرکت ها امکان می دهد تا با اطمینان و اعتماد به نفس بیشتری به معاملات خود بپردازند. به علاوه، بورس بالتیک به عنوان یک مرجع اطلاعاتی برای بازارهای جهانی نیز شناخته می شود، که اطلاعات دقیق و به روز را در مورد قیمت های کالاهای مختلف در اختیار شرکت ها و سرمایه گذاران قرار می دهد.

بالتیک درای

انازه کشتی های BDI

شاخص BDI حمل و نقل بار در کشتی های مختلف را اندازه می گیرد. کشتی های Capesize بزرگترین کشتی های BDI هستند که دارای حجم مرده 100،000 تن و بیشتر هستند. متوسط اندازه کشتی Capesize 156،000 تن حجم مرده است. این دسته شامل کشتی‌های بزرگ با ظرفیت 400،000 DWT نیز می‌شود. کشتی‌های کیپ‌سایز به طور اصلی زغال سنگ و معدن آهن را در مسیرهای بلند مدت حمل می‌کنند و گاهاً برای حمل غلات نیز استفاده می‌شوند. آنها بزرگی بیش از حدی دارند که بتوانند از طریق کانال پاناما عبور کنند. کشتی های Panamax برای حمل زغال سنگ، غلات و محصولات جانبی مانند شکر و سیمان با ظرفیت 60،000 تا 80،000 تن طراحی شده اند. برای بارگیری و تخلیه کردن این کشتی ها به تجهیزات ویژه نیاز است. آن ها به سختی از طریق تنگه پاناما عبور می کنند. سفینه‌های کوچکتری که در BDI وجود دارند، Supramax هستند که همچنین به عنوان Handymax (یا Handysize) نامیده می‌شوند. این کشتی‌ها ظرفیت حمل باری از ۴۵،۰۰۰ تا ۵۹،۹۹۹ تن دارند. اغلب در بنادری استفاده می‌شوند که کشتی‌های Panamax نمی‌توانند وارد شوند. اینها به اندازه Panamax نزدیک هستند، اما تجهیزات ویژه برای بارگیری و تخلیه دارند. در مجموعه‌ای دیگر از کشتی‌های کوچکتر، کشتی‌های Handy و Small Handy وجود دارند که به ترتیب حدود ۲۸،۰۰۰ تا ۴۵،۰۰۰ تن و ۱۰،۰۰۰ تا ۲۸،۰۰۰ تن بار را در خود جای می‌دهند. این کشتی‌ها به طور اصلی در مسیرهای کوتاه مدت حمل و نقل بار استفاده می‌شوند. در نهایت، حمل و نقل بار دریایی بسیار مهم است و با توجه به نیازهای جهانی، کشتی‌های بزرگ و کوچک با ظرفیت‌های مختلف طراحی شده‌اند. BDI به عنوان یک معیار برای تعیین قیمت حمل و نقل بار دریایی بسیار مهم است و به کمک آن، صاحبان کشتی‌ها و باربران می‌توانند تصمیمات بهتری در مورد حمل و نقل بار خود بگیرند.

کالاهای خشک موجود در این شاخص

به طور کلی در BDI کالاهای خشک بصورت عمده به دو دسته بزرگ و کوچک تقسیم می‌شوند. به عنوان مثال، سنگ آهن، ذغال سنگ و غلات به عنوان کالاهای بزرگ محسوب می‌شوند و تقریباً دو سوم تجارت جهانی کالاهای خشک را تشکیل می‌دهند. کالاهای کوچک شامل محصولات فولادی، شکر، سیمان و سایر کالاها هستند و یک سوم باقیمانده تجارت جهانی کالاهای خشک را تشکیل می‌دهند. زغال سنگ، همراه با ماده معدنی آهن، یکی از پرتراکم ترین کالاهای حمل و نقل در جهان است. کشورهایی که بیشترین نیاز به واردات زغال سنگ برای تامین انرژی و برق اولیه خود دارند، هند، چین و ژاپن هستند. غلات نیز با توجه به حمل و نقل دریایی، یکی از مهمترین بارهای خشک در جهان است و تقریباً به بخش قابل توجهی از کل تجارت بار خشک در جهان می‌رساند. به عنوان یک کالای خشک که به صورت بصری قابل تمیز شدن نیست، سیمان نیز به عنوان یک کالای حمل و نقلی مهم محسوب می‌شود. این کالا به عنوان یکی از مهمترین مواد ساختمانی در جهان شناخته شده است و تقریباً به تمامی مناطق جهان صادر می‌شود. همچنین، شکر نیز به عنوان یک کالای خشک مهم در جهان شناخته شده است و بخش قابل توجهی از تجارت بین‌المللی شکر را تشکیل می‌دهد. این کالا در بسیاری از کشورها به عنوان یک ماده غذایی اصلی محسوب می‌شود و بخش قابل توجهی از تولید شکر در جهان در کشورهایی مانند برزیل، هند، چین و تایلند صورت می‌گیرد. به طور کلی، تجارت کالاهای خشک در جهان به دلیل نیازهای عمده‌ای که در بخش‌های مختلف از صنعت، کشاورزی و انرژی وجود دارد، بسیار پر رونق است و در سطح جهانی تاثیرگذاری بسیار زیادی دارد.

مثال واقعی

اگر کالاهای ارسالی مواد خام یا پیش تولیدی باشند، شاخص ممکن است کاهش پیدا کند که این به طور معمول منطقه ای با سطح کمتری از spekulation است. اگر تقاضای جهانی افزایش یا ناگهان کاهش یابد، شاخص ممکن است با سطح بالایی از نوسان روبرو شود زیرا تامین کنندگان بزرگ عموماً در دسترس کمی هستند و دارای زمان تولید بلند و هزینه تولید بالایی هستند. قیمت سهام و اوراق بهادار در بازار جهانی در حال رشد و سلامتی به شدت افزایش پیدا می‌کند و در صورت کاهش و یا توقف بازار جهانی، کاهش می‌یابد. شاخص بورس به دلیل وابستگی به عوامل سیاه و سفید تامین و تقاضا بدون تأثیراتی مانند بیکاری و تورم، به طور معقولی پایدار است. شاخص درای بالتیک پیشگویی کرد که در سال ۲۰۰۸ رکود اقتصادی رخ خواهد داد، زمانی که قیمت‌ها به شدت کاهش یافت. یک مثال چشمگیر برای درک بهتر این شاخص، همین است که بین سپتامبر ۲۰۱۹ و ژانویه ۲۰۲۰، شاخص درای بالتیک بیش از ۷۰٪ کاهش یافت، که نشانه قویی از تنگنای اقتصادی بود. این اتفاق مستقیماً قبل از شیوع ویروس کووید-۱۹ رخ داد. سپس در سال ۲۰۲۱، شاخص درای بالتیک به شدت افزایش یافت، زیرا ویروس کووید منجر به تاخیرها و مشکلات در حمل و نقل جهانی شد. منبع : اینوستپدیا