اگه شما هم مثل اکثر تریدرها باشید، حتماً با سطوح بازگشتی فیبوناچی (Fibonacci Retracement) آشنا هستید و شاید حتی هر روز ازش تو معاملاتتون استفاده میکنید. اما بذارید یه راز رو بهتون بگم: بازار همیشه به همین سادگی نیست که فقط اصلاح کنه و برگرده. گاهی اوقات، حرکت قیمت اونقدر قدرتمنده که از ۱۰۰ درصد هم فراتر میره و اونجاست که ابزاری مثل فیبوناچی اکستنشن، یا همون فیبوناچی گسترشی، میشه برگ برنده شما.
چیزی که کمتر کسی بهش توجه میکنه، قابلیت این ابزاره برای شناسایی سطوح حمایت و مقاومت پنهان، اونم درست وقتی که قیمت از محدوده معمول خارج شده. تو این مقاله، به عنوان یه تریدر واقعی و تحلیلگر ارشد بازار، قراره بهتون نشون بدم چطور با فیبوناچی اکستنشن,فیبوناچی گسترشی، نه تنها نقاط احتمالی پایان یک حرکت قوی رو پیدا کنید، بلکه چطور ازش برای ورود و خروجهای دقیقتر تو بازار استفاده کنید. آمادهاید یه قدم فراتر برید؟
نقشه راه مقاله: از تئوری تا عمل با فیبوناچی گسترشی
آنچه یاد میگیرید
کشف تفاوتهای کلیدی بین فیبوناچی بازگشتی و گسترشی و درک کاربرد هر یک در سناریوهای مختلف بازار.
ابزارشناسی کامل
آموزش گام به گام نحوه محاسبه و رسم سطوح فیبوناچی اکستنشن در پلتفرم معاملاتی MT4.
استراتژیهای معاملاتی
یادگیری نحوه استفاده عملی از فیبوناچی گسترشی برای شناسایی نقاط ورود، حد ضرر و حد سود در معاملات واقعی.
مثالهای کاربردی
بررسی نمونههای زنده از چارتهای بازار برای درک بهتر واکنش قیمت به سطوح فیبوناچی گسترشی.
| ویژگی | توضیحات |
|---|---|
| ابزار تحلیل تکنیکال | فیبوناچی گسترشی برای پیشبینی نقاط احتمالی قیمت بعدی در بازار، بهخصوص پس از یک حرکت قوی، استفاده میشود. |
| استفاده در بازار | بیشتر در تحلیلهای روندی قوی و برای یافتن اهداف قیمتی فراتر از ۱۰۰٪ کاربرد دارد. |
| سطوح اصلی | معمولاً ۱۶۱.۸٪ و ۲۶۱.۸٪ به عنوان مهمترین سطوح گسترشی مورد استفاده قرار میگیرند، اما سطوح دیگری هم داریم. |
فیبوناچی اکستنشن: فراتر از ۱۰۰ درصد حرکت کنید!
همونطور که گفتم، فیبوناچی اکستنشن که گاهی بهش فیبوناچی گسترشی یا پروژکشن فیبوناچی هم میگن، سطوح بیرونی هستن که فراتر از سطح ۱۰۰٪ حرکت قیمت رو نشون میدن. شما احتمالاً با سطوح بازگشتی مثل ۲۳.۶٪، ۳۸.۲٪، ۵۰.۰٪ و ۶۱.۸٪ آشنا هستید؛ اینا سطوح داخلی هستن که اصلاح قیمت رو داخل یک نوسان مشخص اندازه میگیرن.
اما داستان فیبوناچی اکستنشن فرق داره. وقتی قیمت از سطح ۱۰۰٪ یک حرکت پایه عبور میکنه، یعنی قدرت حرکت اونقدر زیاده که اصلاح عمیقی نداشته و حالا داره به سمت اهداف جدیدی میره. اینجا فیبوناچی گسترشی وارد عمل میشه و به ما کمک میکنه تا اون سطوح پنهان حمایت و مقاومت رو پیدا کنیم که قیمت معمولاً بهشون واکنش نشون میده.
به زبان ساده، اگه فیبوناچی بازگشتی به ما میگه قیمت تا کجا ممکنه اصلاح کنه، فیبوناچی اکستنشن به ما میگه قیمت بعد از این حرکت اولیه، تا کجا میتونه ادامه بده. این همونجاییه که تریدرهای حرفهای نقاط سود خودشون رو شناسایی میکنن. باور کنید، عامل روانشناختی پشت این سطوح، دقیقاً مثل سطوح داخلی فیبوناچی عمل میکنه.
حالا، بیاید با مهمترین سطوح گسترشی آشنا بشیم:
- ۱۲۳.۶٪
- ۱۳۸.۲٪
- ۱۵۰.۰٪
- ۱۶۱.۸٪
- ۲۶۱.۸٪
محاسبه فیبوناچی گسترشی و اکستنشن: فرمول جادویی یا منطق ریاضی؟
شاید فکر کنید این اعداد از کجا میان؟ بذارید اول یه یادآوری کوچیک از دنباله فیبوناچی داشته باشیم: ۰، ۱، ۱، ۲، ۳، ۵، ۸، ۱۳، ۲۱، ۳۴، ۵۵، ۸۹، ۱۴۴ و … . هر عدد حاصل جمع دو عدد قبلیشه. حالا جالب اینجاست که نسبتهای طلایی ما از همین دنباله استخراج میشن.
مثلاً، هر عدد در این دنباله تقریباً ۶۱.۸٪ عدد بعدی و ۳۸.۲٪ عدد دو جایگاه بعد از خودشه. اینا همون پایههای ریاضی برای نسبتهای ۲۳.۶٪، ۳۸.۲٪ و ۶۱.۸٪ هستن. عدد ۵۰.۰٪ هم که صرفاً نقطه میانی ۰٪ و ۱۰۰٪ هست و گرچه فیبوناچی نیست، اما به دلیل روانشناسی بازار، خیلی مهم و کاربردیه.
اما بریم سراغ نسبتهای بالای ۱۰۰٪ که برای فیبوناچی گسترشی استفاده میشن. اینا هم با همین منطق، اما به شکلی معکوس محاسبه میشن. سطوح اصلی فیبوناچی اکستنشن بالای ۱۰۰٪ شامل: ۱۲۳.۶٪، ۱۳۸.۲٪، ۱۵۰.۰٪، ۱۶۱.۸٪ و ۲۶۱.۸٪ هستن. یه ترفند ساده برای اینکه این سطوح رو راحتتر به خاطر بسپارید، اینه که به سطوح استاندارد فیبوناچی ۱۰۰ رو اضافه کنید:
- ۲۳.۶ + ۱۰۰ = ۱۲۳.۶
- ۳۸.۲ + ۱۰۰ = ۱۳۸.۲
- ۵۰.۰ + ۱۰۰ = ۱۵۰.۰
- ۶۱.۸ + ۱۰۰ = ۱۶۱.۸
و برای سطح ۲۶۱.۸٪، کافیه ۲۰۰ رو به مهمترین سطح فیبوناچی، یعنی ۶۱.۸٪ اضافه کنید:
- ۶۱.۸ + ۲۰۰ = ۲۶۱.۸
در واقع، شما از فیبوناچی بازگشتی برای حرکات داخلی روند استفاده میکنید و وقتی قیمت از سطح ۱۰۰٪ حرکت پایه عبور میکنه، به فیبوناچی اکستنشن روی میارید. این یعنی یه حرکت بزرگتر از اون چیزی که انتظار داشتید، در راهه!
بیاین یه نگاهی به این چارت واقعی بندازیم. این نمودار ۳۰ دقیقهای جفت ارز GBP/USD رو برای اواخر ماه می ۲۰۱۷ نشون میده. خط سبز یه روند صعودی رو مشخص کرده. ما از همین روند به عنوان پایه استفاده میکنیم و ابزار فیبوناچی رو بین کف و سقف این حرکت قرار میدیم تا سطوح گسترشی ظاهر بشن.
پیکانهای سیاه نشون میدن که قیمت چطور به سطوح فیبوناچی گسترشی واکنش نشون داده. اولین اکستنشن، سطح ۱۲۳.۶٪ هست که قیمت کمی اونجا مکث میکنه. بعد، قیمت سطح ۱۶۱.۸٪ رو میشکنه و به وضوح بهش واکنش حمایتی نشون میده. در نهایت، شاهد شکست کامل ۱۶۱.۸٪ هستیم و قیمت تا سطح ۲۶۱.۸٪ پایین میاد و اونجا حمایت قویتری پیدا میکنه. میبینید چطور این سطوح مثل آهنربا عمل میکنن؟
فیبوناچی اکستنشن در MT4: چطور ابزار رو آماده کنیم؟
بذارید یه نکته کاربردی رو بهتون بگم، مخصوصاً اگه با متاتریدر ۴ کار میکنید. خوشبختانه، اکثر پلتفرمهای معاملاتی، از جمله متاتریدر ۴، ابزار فیبوناچی اکستنشن رو تو کتابخونه اندیکاتورهاشون دارن. تو نسخه پیشفرض MT4، ابزار فیبوناچی گسترشی در واقع همون اندیکاتوریه که برای فیبوناچی بازگشتی استفاده میکنید.
تصویر بالا موقعیت اندیکاتور فیبوناچی رو تو متاتریدر ۴ نشون میده. وقتی روش کلیک میکنید، ابزار فعال میشه و میتونید سطوح فیبوناچی رو رسم کنید. اما یه نکته مهم: وقتی برای اولین بار این ابزار رو روی چارتتون میندازید، به طور پیشفرض فقط سطوح ۱۶۱.۸٪ و ۲۶۱.۸٪ فیبوناچی اکستنشن رسم میشن!
پس مجبوریم خودمون دست به کار بشیم و بقیه سطوح گسترشی رو به صورت دستی اضافه کنیم. نگران نباشید، آسونه! کافیه روی اندیکاتور راست کلیک کنید و “ویژگیهای فیبو” (Fibo Properties) رو انتخاب کنید. بعد به بخش “سطوح فیبو” (Fibo Levels) برید و روی “اضافه کردن” (Add) کلیک کنید.
تو فیلد اول، مقدار سطح مورد نظرتون رو وارد میکنید. مثلاً اگه میخواید سطح ۱۳۸.۲٪ رو ببینید، باید “۱.۳۸۲” رو تو قسمت “سطح” اضافه کنید. تو فیلد “توضیحات” هم فقط “۱۳۸.۲” رو بنویسید، چون این همون چیزیه که روی چارت میبینید. همین کار رو برای بقیه سطوح فیبوناچی گسترشی که میخواید تو چارت ببینید، انجام بدید. پلتفرم این تنظیمات رو ذخیره میکنه و از این به بعد، هر بار که از ابزار فیبوناچی استفاده کنید، این سطوح به طور خودکار رسم میشن. به همین سادگی!
آموزش رسم فیبوناچی اکستنشن: قدم به قدم روی چارت
اولین قدم، و مهمترینش، اینه که یه حرکت قیمتی واضح یا یه نوسان (Swing) رو پیدا کنید که میخواید به عنوان پایه ازش استفاده کنید. اندازه این “پا” یا حرکت اولیه، اساس قرارگیری همه سطوح فیبوناچی، از جمله فیبوناچی اکستنشن، خواهد بود. هر سطحی که روی چارت میبینید، بر اساس همین حرکت پایه محاسبه میشه.
پس، دو نقطه اوج و کف اون نوسان رو پیدا و انتخاب کنید و ابزار فیبوناچی رو بین این دو نقطه بکشید. همین!
تصویر بالا یه مثال عالی از نحوه استفاده از یک نوسان رو نشون میده. اگه دو نقطه مشخص شده رو در نظر بگیرید، سطوح فیبوناچی گسترشی به سمت پایین، در جهت روند نزولی، رسم میشن.
ببینید، اینجاست که جادوی فیبوناچی اکستنشن خودش رو نشون میده. دو پیکان سیاه به جاهایی اشاره میکنن که قیمت دقیقاً روی سطوح ۱۶۱.۸٪ و ۲۶۱.۸٪ فیبوناچی گسترشی حمایت پیدا کرده. این یعنی این سطوح واقعاً کار میکنن!
نکته مهم: اگه نوسانی که اندازهگیری میکنید صعودیه، باید ابزار رو از پایینترین نقطه به بالاترین نقطه اون نوسان بکشید. اگه نوسان نزولیه، باید اندیکاتور رو از بالاترین نقطه به پایینترین نقطه حرکت بکشید. ایده اصلی اینه که سطح ۰.۰٪ همیشه در انتهای اون “پای” حرکتی باشه که به عنوان پایه گرفتید. وقتی ابزار رو کشیدید، سطوح به طور خودکار روی چارت ظاهر میشن.
معامله با فیبوناچی اکستنشن: استراتژیهای سودآور
| مراحل | توضیحات |
|---|---|
| انتخاب نقاط مهم | ابتدا دو نقطه کلیدی (اوج و کف) یک حرکت قیمتی قوی را روی چارت شناسایی کنید. |
| رسم سطوح فیبوناچی | سپس ابزار فیبوناچی گسترشی را بین این دو نقطه رسم کنید تا سطوح هدف آینده ظاهر شوند. |
| استفاده از سطوح گسترشی | از این سطوح برای پیشبینی ادامه روند قیمت، شناسایی نقاط ورود و خروج و مدیریت ریسک استفاده کنید. |
حالا بیاید در مورد اینکه چطور میتونیم از فیبوناچی اکستنشن به عنوان یه روش سودآور برای معامله تو بازار استفاده کنیم، صحبت کنیم. اولین چیزی که باید بدونید اینه که فیبوناچی گسترشی دقیقاً مثل سطوح بازگشتی استاندارد عمل میکنه، با این تفاوت اصلی که اکستنشنها نشوندهنده شرایطی هستن که روند فعلی از روند پایه بزرگتره؛ یعنی قیمت فراتر از سطح ۱۰۰٪ رفته.
نقطه ورود فیبوناچی اکستنشن
طبق تجربه من، بهترین نقاط ورود جاییه که قیمت به این سطوح واکنش نشون میده، چه به صورت برگشت (Reversal) چه به صورت شکست (Breakout). اگه قیمت از یه سطح فیبوناچی اکستنشن برگشت کنه، ممکنه نشونهای از توقف یا تغییر جهت باشه. تو این حالت، میتونید حرکت قیمت رو به سمت سطح فیبوی قبلی دنبال کنید. اما اگه قیمت به وضوح یه سطح فیبوناچی گسترشی رو بشکنه، میتونید تو جهت شکست وارد معامله بشید و سطح گسترشی بعدی رو هدف قرار بدید.
به طور کلی، شما میتونید سطوح فیبوناچی اکستنشن رو دقیقاً مثل سایر سطوح حمایت و مقاومت معامله کنید. تفاوت اصلی اینه که اینا سطوح پنهان هستن؛ یعنی برای تریدرهایی که با فیبوناچی کار نمیکنن، به وضوح قابل تشخیص نیستن و این به شما یه برتری میده.
دستور توقف ضرر (Stop Loss)
برای تعیین حد ضرر، معمولاً میتونید اون رو در سطح گسترشی بعدی که از نقطه ورود شما دورتره، قرار بدید. اما اگه این فاصله خیلی زیاد بود، میتونید از یه اوج یا کف (Swing High/Low) که به نقطه ورودتون نزدیکتره، استفاده کنید. گاهی اوقات، برای پیدا کردن بهترین نقطه حد ضرر، باید خلاق باشید و به پرایس اکشن (Price Action) اطراف نقطه ورودتون نگاه کنید. تو مثالهای بعدی، تصویر بهتری از این موضوع به دست میارید.
سطح سوددهی (Take Profit)
تو بازار فارکس، هیچ چیز قطعی نیست، فقط احتمالاته. پس مهمه که بفهمید هیچکس نمیتونه دقیقاً پیشبینی کنه یه حرکت قیمتی چقدر ادامه پیدا میکنه. همیشه میتونید یه هدف حداقل رو روی سطح فیبوناچی گسترشی بعدی تنظیم کنید. اما اغلب اوقات، قیمت خیلی بیشتر از این حد حرکت میکنه. پس باید وضعیت بازار رو تو هر سطح ارزیابی کنید و متناسب با اون عمل کنید.
یه نکته طلایی که نباید فراموش کنید: همیشه تصویر بزرگتر رو ببینید. آیا قیمت داره به یه سطح روانی مهم تو تایم فریم بالاتر نزدیک میشه؟ ممکنه نشانههای مهمی برای برگشت قیمت وجود داشته باشه که به راحتی تو چارت تایم فریم معاملاتی شما دیده نمیشه. همچنین، عواملی مثل نوسانپذیری (Volatility) و میانگین حرکت روزانه (ATR) جفت ارز هم میتونه تو تعیین هدف سود واقعبینانه بهتون کمک کنه.
مثال فیبوناچی اکستنشن: از تئوری تا واقعیت بازار
حالا بیاید سراغ چند تا مثال معاملاتی که ایدههایی که تا الان بحث کردیم رو واضحتر نشون میده. این مثالها بهتون کمک میکنن فرآیند معامله با فیبوناچی اکستنشن رو بهتر درک کنید. خب، بریم سراغ اولین نمونه:
اینجا، نمودار ساعتی جفت ارز GBP/USD رو برای اواخر ماه می ۲۰۱۷ میبینید. این تصویر یه فرصت معاملاتی رو نشون میده که با استفاده از ابزار فیبوناچی گسترشی میتونستیم شکارش کنیم.
خط آبی، حرکت نزولی اولیه رو نشون میده که ما اون رو به عنوان پایه در نظر گرفتیم. سطوح نارنجی هم سطوح فیبوناچی هستن؛ هم بازگشتی و هم گسترشی. ببینید، تو انتهای حرکت نزولی آبی رنگ، یه شمع Doji قوی میبینیم که فریاد میزنه: «من دیگه نمیکشم، احتمال برگشت زیاده!» قیمت برگشت کرد و GBP/USD شروع به افزایش کرد تا اینکه به سطح ۱۶۱.۸٪ فیبوناچی اکستنشن رسید. بعد از رسیدن به این سطح، قیمت شروع به تردید و از دست دادن قدرت صعودی کرد.
ناگهان، پرایس اکشن یه الگوی شمع ستاره شوتینگ (Shooting Star) رو تشکیل داد و از سطح ۱۶۱.۸٪ فیبوناچی گسترشی برگشت. این یه سیگنال شورت (Short) عالی بود، چون قیمت نتونست سطح ۱۶۱.۸٪ رو رد کنه و با تشکیل ستاره شوتینگ، رد شدن قیمت رو نشون داد.
برای محافظت از معاملهتون، باید یه حد ضرر بالای نقطه ورودتون قرار بدید. از اونجایی که سطح بعدی ۲۶۱.۸٪ نسبتاً دوره، بهتره از یه سطح دیگه برای حد ضرر استفاده کنیم. تو این مورد، بالای شمع Shooting Star یه جای عالی برای حد ضرر شماست. ببینید که بعد از تشکیل ستاره شوتینگ روی ۱۶۱.۸٪ فیبوناچی اکستنشن، قیمت چطور به شدت به سمت پایین حرکت کرد و تا سطح ۰.۰٪ که یک هدف عالی برای این معامله بود، پایین اومد.
حالا بریم سراغ یه مثال دیگه:
اینجا نمودار H1 از USD/JPY رو برای اوایل ماه می ۲۰۱۷ میبینید. این تصویر هم یه نمونه دیگه از قدرت سطوح فیبوناچی گسترشی رو نشون میده. خط آبی نقاط شروع و پایان حرکت پایهای هستن. سطوح نارنجی هم سطوح استاندارد و فیبوناچی اکستنشن رو نشون میدن.
ببینید که بعد از خط پایه آبی، قیمت چطور یه افزایش تند رو شروع میکنه و به سطح اکستنشن ۲۶۱.۸٪ میرسه. پیکانهای سیاه نشون میدن که قیمت چندین بار به این سطح واکنش نشون داده و مقاومت قوی پیدا کرده. بعد از تعامل دوم با سطح ۲۶۱.۸٪، قیمت یه برگشت دیگه ایجاد میکنه که یه فرصت معاملاتی عالی برای شورت گرفتنه.
ما یه فرصت خوب برای فروش (Short) از این برگشت داشتیم که نقطه ورود پیشنهادی ماست. بعد قیمت یه روند نزولی مداوم رو شروع میکنه که با خط روند بنفش روی چارت مشخص شده. حد ضررتون رو میتونید بالای این برگشت، با یه فاصله منطقی، قرار بدید.
از اونجایی که یه خط روند نزولی خوب داریم، میتونیم ازش برای تعیین نقطه خروج استفاده کنیم. ببینید که قیمت بعد از رسیدن به سطح اکستنشن ۱۲۳.۶٪، یه اصلاح نسبتاً بزرگ رو انجام میده. بعد، قیمت افزایش پیدا میکنه و خط روند بنفش رو میشکنه. این میتونه یه نقطه خروج خوب برای معاملهتون باشه. این مثالها نشون میدن که با کمی دقت و تمرین، چطور میتونید از فیبوناچی اکستنشن به عنوان یه ابزار قدرتمند تو معاملاتتون استفاده کنید.
جمع بندی فیبوناچی اکستنشن: نکات کلیدی برای تریدرهای حرفهای
خب، تا اینجا با فیبوناچی اکستنشن,فیبوناچی گسترشی و کاربردهای عملی اون تو بازار آشنا شدیم. اجازه بدید مهمترین نکاتی که یه تریدر واقعی باید از این ابزار بدونه رو براتون خلاصه کنم:
- فیبوناچی اکستنشن، که گاهی بهش فیبوناچی گسترشی یا پروژکشن فیبوناچی هم میگن، ابزاریه برای شناسایی اهداف قیمتی فراتر از ۱۰۰٪ یک حرکت پایه. این سطوح، حمایتها و مقاومتهای پنهانی رو نشون میدن که تریدرهای عادی ممکنه ازشون غافل باشن.
- مهمترین سطوح فیبوناچی گسترشی که باید بهشون توجه کنید عبارتند از ۱۲۳.۶٪، ۱۳۸.۲٪، ۱۵۰٪، ۱۶۱.۸٪ و ۲۶۱.۸٪. یه راه ساده برای یادآوریشون، اضافه کردن ۱۰۰ به سطوح اصلی فیبوناچی بازگشتیه (به جز ۲۶۱.۸٪ که ۲۰۰ رو به ۶۱.۸٪ اضافه میکنیم).
- ابزار فیبوناچی اکستنشن تو اکثر پلتفرمهای معاملاتی مثل متاتریدر ۴، نینجاتریدر و ترید استیشن موجوده. یادتون باشه که ممکنه لازم باشه سطوح رو به صورت دستی به تنظیمات ابزار اضافه کنید.
- برای رسم فیبوناچی گسترشی، باید یه حرکت قیمتی واضح (اوج و کف یک نوسان) رو به عنوان پایه انتخاب کنید. ابزار رو بین این دو نقطه بکشید و سطوح به طور خودکار روی چارت ظاهر میشن.
- شما میتونید معاملاتتون رو زمانی شروع کنید که قیمت از یه سطح گسترشی برگرده یا اون رو بشکنه. این سطوح مثل آهنربا عمل میکنن و واکنش قیمت بهشون، سیگنالهای خوبی رو میده.
- برای تعیین حد ضرر، میتونید از سطح گسترشی بعدی یا یه اوج/کف نزدیک به نقطه ورودتون استفاده کنید. انعطافپذیری و توجه به پرایس اکشن تو این زمینه خیلی مهمه.
- برای تعیین هدف سود هم انعطافپذیر باشید. گرچه میتونید هدف رو روی سطح گسترشی بعدی بذارید، اما همیشه وضعیت بازار و پرایس اکشن رو زیر نظر بگیرید. گاهی اوقات قیمت خیلی بیشتر از انتظار حرکت میکنه و گاهی هم زودتر برمیگرده. ترکیب فیبوناچی اکستنشن با سایر ابزارهای تحلیل تکنیکال، همیشه بهترین نتیجه رو میده.
با این دانش و کمی تمرین، فیبوناچی اکستنشن میتونه به یکی از قدرتمندترین ابزارهای شما برای شناسایی اهداف قیمتی و مدیریت معاملاتتون تبدیل بشه. موفق باشید!








