چگونگی تأثیر نرخ‌بهره بر بازارهای ارزی

سید محمد رضا

تاریخ آخرین بروزرسانی: 17 اکتبر 2023

نرخ بهره با بازار ارزهای خارجی به طور مستقیم به یکدیگر پیوند دارند و این امکان را می‌دهند که نرخ‌های خزانه‌ای تأثیر مستقیمی بر جهت جفت ارز داشته باشند. در این درس، به طور جامع در مورد اینکه نرخ‌بهره چگونه بر بازارهای ارزی تأثیر می‌گذارد، توضیح می‌دهیم. نرخ‌های خزانه‌ای، که نرخ‌بهره رسمی صادرشده توسط دولت یک کشور است، برای ایجاد بازار آتی ارزشناسی استفاده می‌شوند. نرخ آینده، برای جفت ارزی، هر تاریخی به جز نرخ نقدی است. همانطوری که نرخ‌بهره نقدی نسبت به سایر نرخ‌های خزانه‌ای تغییرات می‌کند، این تغییر می‌تواند جهت بازار فارکس را تحت تأثیر قرار دهد. بیشتر تراکنش‌هایی که در بازار ارز انجام می‌شود به عنوان تراکنش نقدی شناخته می‌شوند. تراکنش ارزی نقدی آن است که تحویل ارز فیزیکی در 2 روز کاری انجام می‌شود. اگر تراکنش کمتر از دو روز باشد، به عنوان تام/ نکس (T/M) معروف است. تعداد اندکی از جفت‌های ارزی به این شکل معامله می‌شود و تنها با کشورهایی که هم‌مرز با یکدیگر هستند مانند آمریکا و کانادا استفاده می‌شود. اگر تاریخ تسویه بیشتر از 2 روز کاری باشد، به عنوان تراکنش نرخ آینده شناخته می‌شود. دو عنصر اصلی تراکنش نرخ آینده شامل نرخ نقدی و امتیازهای آینده است (نرخ نقدی +/- امتیازهای آینده = نرخ آینده). نرخ آینده برای هر روز بیشتر از نرخ نقدی سفارشی سازی می‌شود. اگر شما بخواهید تاریخ تسویه را در تاریخ 1 نوامبر و همچنین 3 نوامبر بپرسید، نرخ متفاوت خواهد بود. این مقاله از سلسله مقالات رایگان آموزش فارکس است، برای دیدن سایر مقالات روی آموزش فارکس کلیک کنید.

نرخ بهره

نرخ‌بهره چگونه در بازار فارکس موثر است؟

در اصل، نرخ‌بهره و بازارهای ارزی از دست‌دهندگان و دهندگان وام تشکیل شده‌اند. وقتی در بازار فارکس معامله می‌کنید، شما یک ارز را خریداری کرده و به همزمان ارز دیگری را فروخته‌اید. در تئوری، اگر شما دریافت ارز فیزیکی را داشتید، سریعاً سرمایه خود را در یک بانک قرار می‌دهید و به سود سرمایه خود می‌رسید. شما پول دریافتی خود را به یک بانک قرض می‌دهید که به شما نرخ‌بهره آن را بر می‌گرداند. سودی که دریافت می‌کنید، به میزان طولانی بودن پول در بانک و مدتی که موافقت کرده‌اید آن را در بانک قفل کنید وابسته است و هر چه موافقت کردید، نرخ بهتری دریافت خواهید کرد. بیشتر تراکنش‌های ارزی حول نرخ‌های شبانه نرخ‌بهره تغییر می‌کند که بانک‌ها به یکدیگر وام می‌دهند. بازارهای ارزی تحت تأثیر تفاوت نرخ‌بهره خزانه‌ای در مدت طولانی قرار می‌گیرند. ارزهایی که دارای نرخ‌بهره بالاتری هستند، جذاب‌تر مورد انتظار هستند، اما هیچ چیز رایگانی وجود ندارد. اگر شما ارزی با درآمد بالاتر را خریداری کنید و قصد داشته باشید آن را نگه دارید و نرخ تفاضلی را دریافت کنید، خواهید یافت که مواجهه با خطر نقدی می‌کنید. کاهش نرخ تبادله فوری به دلیل برتری در تفاوت سوددهی به عنوان تعادل سود مطلوب شناخته می‌شود. این مفهوم نظری نشان می‌دهد که شما به همان اندازه با خرید ارز با نرخ بالاتر یا خرید ارز با نرخ پایین بهره‌مند خواهید بود. به عنوان مثال، اگر شما دلار آمریکا را خریداری کنید و یورو را بفروشید و قصد دارید ارز را به مدت ۲ سال نگه دارید، به دلیل تفاوت در سوددهی، ۱.۵٪ سود خواهید کرد. پاریت نرخ سوددهی می‌گوید که در طول دو سال، یورو نسبت به دلار ارزش خود را افزایش خواهد داد وگرنه معامله‌گران آربیتراژ از این فرصت بهره می‌برند و با کاهش نرخ عقب انداخته می‌شوند. کاور ارز، عبارتی است که به میزان درآمد یا هزینه به مناسبت نگه‌داشتن جفت ارزی اشاره دارد. ارزی با نرخ بالاتر می‌تواند تفاوت نرخ سوددهی یا کاری را کسب کند. هر کشوری نرخ بهای ارز خارجی خود را دارد. به عنوان مثال، برای بانکداری آلمانی نرخ خاصی بر اساس ارزش بانکداری وجود دارد. همچنین، هر چقدر قیمت بانکداری بالاشود، سود بانکداری کاهش می‌یابد و هرچه قیمت بانکداری پایین بیاید، سود بانک‌داری افزایش خواهد یافت. اگر ارزی با نرخ سود بالاتر نسبت به ارزی که می‌فروشید خریداری کنید، تفاوت نرخ‌های سودخواه را کسب خواهید کرد که به کاری معروف است. بسیاری از معامله‌گران از راهبرد حمل‌و‌نقل ارز برای تولید درآمد استفاده می‌کنند. آنها به دنبال جفت‌های ارزی هستند که نسبتاً پایدار بوده و در صورتی که جفت ارز مزیت نگه‌داشتن ارز با سوددهی بالاتر را از دست ندهد، درآمد کسب کنند. از آنجا که بازار ارز امکاناتی برای افزایش سود فراهم می‌کند، حتی اختلافات کوچک نرخ سود می‌تواند بزرگ شود. این اطلاعات همچنین در هنگام مدنظر داشتن "شورت" کردن ارز با سوددهی بالاتر، مهم است. اگر ارز بازار نوظهور را شورت کنید و قصد داشته باشید موقعیت را برای مدتی نگه دارید، معمولاً نرخ تفاوت نرخ سوددهی را برای حفظ آن موقعیت پرداخت خواهید کرد. به عنوان مثال، اگر بخواهید رئال برزیل را در مقابل دلار آمریکا شورت کنید، بایستی تفاوتی که برابر با اختلاف بین نرخ ۱۴٪ کوتاه مدت فعلی است که با نگه‌داشتن ارز دریافت می‌کنید و تقریباً ۲۵/۵۰ پایه‌ی نرخ سود دلار آمریکا است، را پرداخت کنید. برای اینکه این موقعیت شورت موفق باشد، تفاوت حدود ۱۳/۵٪ باید در ارزش نرخ تبادله در طول دوره نگه‌داری با کاهش یابد. هر چقدر این نوع موقعیت شورت را بیشتر نگه می‌دارید، هزینه سود بیشتری بایستی پرداخت کرده و حرکت مثبت بزرگتری برای جبران این سوءتأثیر بر سود معامله به‌وجود می‌آید.

نرخ‌بهره

تفاوت بین نرخ‌بهره نقدی و آینده نرخ نقدی رایج ترین نرخ است که در دسترس است زیرا ارائه دادن ارز فیزیکی به مدت دو روز کاری را فراهم می کند. تسویه هایی که فراتر از نرخ نقدی است، به عنوان نرخ آینده شناخته می شوند. برای تولید یک نرخ آینده، باید امتیازات آینده به نرخ نقدی اضافه یا کم کنید. امتیازات آینده از نرخ‌بهره هر ارز برای آن دوره محاسبه می شوند. نرخ های آینده به طور فعال توسط کارگزاران نرخ آینده معامله می شوند. بسیاری از میزکارهای نرخ آینده مبالغی تا دو سال اعتبار دارند. برای بهره بالاتر از 2 سال، تفاوت نرخ‌بهره توسط یک گروه درآمد ثابت بلندمدت نقل و انتقال می شود. در نظریه، نرخ آینده یک پیش بینی از نرخ‌بهره در برخی از دوره های آینده است. کارگزاران اوراق بهادار همچنین نرخ های آینده را ارزیابی می کنند. نرخ آینده می تواند نرخ بین اعتبارات باشد. به عنوان مثال، اگر نرخ برای سپرده 6 ماهه و نرخ برای سپرده 1 ساله را بدانید، نرخ آینده 6 ماهه - نرخ آینده، نرخ برای یک اعتبار 6 ماه در 6 ماه باشد. محاسبه نرخ آینده با استفاده از تفاوت نسبی بین نرخ‌بهره حاکم دو ارز صورت می گیرد. فرمول آن نرخ نقدی ضرب شده در (1+ نرخ‌بهره 1) / (1+ نرخ‌بهره 2) است. این محاسبه زمانی انجام می شود که نرخ نقدی به صورت تعداد واحدی از یک ارز که می توانید با ارز دیگر خریداری کنید، بیان می شود. شما برای یک تبادله ارزی آینده به طولانی مدت همان روش را استفاده می کنید. محاسبه برای نرخ برگشت فارکس نیز همین است.

تفاوت درآمد بین دو نرخ‌بهره مشابه

تفاوت درآمد بین دو نرخ‌بهره مشابه برای مدت طولانی، با جفت ارز مرتبط است. یک مثال می‌تواند با مشاهده نمودار تفاوت درآمد نرخ‌بهره ۱۰ ساله ژاپن و تفاوت درآمد نرخ‌بهره ۱۰ ساله آمریکا، دیده شود. نمودار نقاط داده ای هفتگی در طول ده سال گذشته را نشان می‌دهد. تفاوت درآمد در زمان نوشتن این مقاله ۱.۸۵٪ بود، در حالی که نرخ تبادل دلار/ ین ۱۰۴.۴۸ بود. تغییرات در بازدهها مرتبط هستند. اگرچه همبستگی منجر به وابستگی حرکت یک امنیت به امنیت دیگر نیست، اما نشان می‌دهد که حرکت دو امنیت با یکدیگر مرتبط است. این تأثیر نرخ‌بهره بر روی بازارهای ارز را نشان می‌دهد. همبستگی با اندازه گیری بازده یک دارایی نسبت به یک دارایی دیگر و تولید یک ضریب بین ۱ تا -۱ محاسبه می‌شود. همبستگی ۱۰۰٪ به معنای حرکت همزمان بازده اموال است، در حالی که ضریب همبستگی -۱۰۰٪ به معنای حرکت همزمان بازده اموال در جهت مخالف است. ضریب همبستگی صفر به معنای وجود الگوی قابل تعیین در تغییرات بازدهها نیست. یک فرمول همبستگی می‌تواند در طول یک دوره معین یا دوره پیوسته اندازه گیری شود. وجود داشتن دوره های پیوسته به شما امکان می‌دهد ببینید که زمانی که اموال همزمان حرکت می کردند و زمانی که این اتفاق نمی افتاد، نسبت به یک عدد که بیشتر یک میانگین تمام دوره ها را نشان می دهد. در نشانه پایین نمودار، همبستگی در طی ۲۰ دوره راه راه از بازده دلار / ین در مقابل تفاوت درآمد نرخ‌بهره ۱۰ ساله ایالات متحده در مقابل ژاپن نشان می دهد. در حالی که به نظر می رسد دوره هایی با همبستگی ۱۰۰٪ وجود داشته باشد، همچنین دوره هایی با همبستگی -۷۵٪ وجود داشته است. به طور کلی، همبستگی مثبت برای ابزارها وجود دارد.

بانک‌های مرکزی و نرخ‌بهره

بانک مرکزی هر کشور حاکمیتی است که مسئول کنترل تورم است. یکی از روش‌هایی که بانک مرکزی می‌تواند تورم را کنترل کند، تنظیم نرخ قرض دادن/قرض گرفتن است. موسسات بانکداری هزینه شبانه را به ازای تامین عملیات روزانه به یکدیگر خواهند داشت. نرخ‌بهره بانک مرکزی می‌تواند با تغییر نرخ وام شبانه، به طور مستقیم بر قرض دادن کوتاه مدت تأثیر بگذارد. در ایالات متحده، رزرو فدرال با خرید و فروش اوراق بهادار آمریکا مانند اوراق خزانه ای می‌تواند نرخ‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. به عنوان مثال، وقتی بانک مرکزی اوراق خزانه دولتی خریداری می‌کند، پول نقد را در بازار تزریق می‌کند که می‌تواند برای قرض دادن استفاده شود و باعث کاهش نرخ‌ها می‌شود. وقتی یک بانک مرکزی اوراق خزانه به فروش می‌رساند، باعث کاهش پولندگی در بازار برای کاهش قرض دادن می‌شود که این اجازه می‌دهد نرخ‌بهره افزایش یابد. اخیراً برای اولین بار در تاریخ، نرخ بانک مرکزی را به زیر صفر کاهش داده شده است. با کاهش نرخ به زیر صفر، بانک مرکزی به سرمایه‌گذاران هزینه می‌دهد که دچار بازده خطرپذیر بدون خطر شوند، برای سرمایه‌گذاری در اوراق دولتی ذاتی. اندازه‌گیری تورم تورم به افزایش قیمت‌ها تعریف می‌شود. اگر قیمت کالاها و خدمات با نرخی بیشتر از درآمد شما افزایش یابد، ثروت شما کاهش می‌یابد. همچنین اگر با افزایش قیمت‌ها نسبت به پرداخت ثابتی که از یک کوپن بانکی دریافت می‌کنید، قیمت اوراق قرضه نیز کاهش یابد. تجربه تورم در برخی بخش‌ها به عنوان مثال، افزایش قیمت سهام به طور کلی به خوبی در نظر گرفته می‌شود. چندین روش برای اندازه‌گیری تورم وجود دارد، از جمله تعیین ارزش کالاها و خدمات خاص. قیمت‌های غذا و انرژی نقش مهمی را ایفا می‌کنند، همچنین مسکن و درآمد. اکثر شاخص‌های تورم غذا و انرژی را حذف کرده و این را شاخص تورم هسته می‌نامند. شاخص تورمی که بانک فدرال استفاده می‌کند، مصرف شخصی هزینه‌ها می‌باشد. چندین شاخص دیگر نیز وجود دارد که گسترده استفاده می‌شود، از جمله شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) و ضریب تعادل GDP. سرعت پول مفهوم دیگری که با تورم مربوط است، سرعت پول است. به طور کلی، علت افزایش قیمت‌ها تغییر پول از یک طرف به طرف دیگر است که فعالیت برقرار مداوم آن را حفظ می کند. سرعت پول به طور کلی از طریق افزایش پول در جریان که همزمان با وقوع تورم است، محاسبه می شود. در طول تاریخ ایالات متحده، تورم با یک الگوی برگشت متوسط تغییر کرده است و با تغییر نرخ‌بهره در کنترل نگه داشته می شود. یکی از وظایف بانک فدرال رزرو آمریکا، کنترل تورم در یک دامنه خاص است که سطوح تورم مناسب را برای رشد بهینه هدف قرار می دهد. هنگامی که انتظارات تورم بیشتر از سطح هدف بانک فدرال رزرو ارتفاع می گیرد، آنها معمولاً نرخ‌بهره را افزایش می دهند که تقاضا برای وام دهی و فعالیت مصرف کنندگان را کاهش می دهد. هنگامی که انتظارات تورم کاهش می یابد، بانک فدرال بیشتر تمایل دارد نرخ‌بهره را کم نگه دارد تا رشد و اشتغال را تحریک کند. مزیت نرخ‌بهره بالاتر، علاوه بر مبارزه با تورم، این است که میزانی که بانک ها به سپرده گذاران می پردازند، افزایش می یابد. جنبه منفی افزایش نرخ‌بهره این است که ارزش اوراق بهادارها و سایر دارایی های درآمد ثابت کاهش یابد. قیمت اوراق بهادارها در جهت معکوس نسبت به بهره آنها حرکت می کند، بنابراین هنگامی که نرخ‌بهره افزایش می یابد، ارزش یک اوراق بهادار کاهش می یابد. برای سرمایه گذارانی که مبلغی از پول خود را به اوراق بهادار اختصاص داده اند، افزایش نرخ‌بهره همراه با افزایش تورم خبر بدی است. تغییرات در نرخ‌بهره تغییرات نرخ‌بهره به صورت امتیازهای پایه منعکس می شوند. روش های متعددی وجود دارد که سرمایه گذاران نرخ‌بهره را اندازه گیری می کنند. نرخ‌بهره خود، نرخ نسبت به نرخ‌بهره های سنخیتی دیگر کشورها و نیز تغییر نرخ‌بهره را شامل می شوند. محصولات با مدت زمان طولانی تر بازدهی بهره بهره بالاتری دارند. کانوکسیتی، حساسیت منحنی نرخ‌بهره نسبت به قیمت یک اوراق بهادار نسبت به نرخ‌بهره را اندازه گیری می کند. انتظارات تورم انتظارات تورم آینده توسط ابزارهای بازاریابی که شامل اوراق بهادارهای محافظت شده از تورم (TIPS) می شوند، منعکس می شوند. بازده این نوع اوراق بهادار شامل انتظارات تورم است و به ازای فرسایش ارزش اوراق بهادار در تورم قیمت گذاری می شود. به عنوان مثال، اگر بازده سپرده 10 ساله 1.8٪ باشد و نرخ تورم سالانه 1.3٪ باشد، آنگاه شما در خرید اوراق بهادار TIPS بازده 0.5٪ دریافت خواهید کرد. اگر تورم به سمت بالاتر حرکت کند و بازده ها ثابت بمانند، ارزش اوراق بهادار با کاهش بازده افزایش می یابد. نتیجه بازارهای ارز تغییرات مداومی را تجربه می‌کنند، زیرا قیمت‌ها به تعادلی جدید براساس داده‌های جدید و احساس بازار می‌رسند. نرخ‌بهره نیز بخشی جدایی‌ناپذیر از تحلیل بنیادی است. یکی از عوامل کلیدی بازار فارکس، تغییرات مرتبط با نرخ‌بهره مربوط به یک جفت ارز است. به عنوان یکی از موارد مهم، نرخ‌بهره در درک و ارزیابی پتانسیل بلندمدت یک جفت ارز نقش مهمی ایفا می‌کند. مشاهده کرده‌ایم که تفاوت نرخ‌بهره یکی از عوامل اصلی پیشران حرکت یک جفت ارز است. معامله‌گران از تفاوت نرخ‌بهره برای تولید نقاط آینده استفاده می‌کنند که به نوبه خود به یک جفت ارز افزوده یا از آن کم می‌شود تا نرخ آینده را پیدا کنند. تغییرات در جهت جفت ارزها با نوسانات در تفاوت نرخ‌بهره همبسته است. بنابراین، مهم است که نرخ‌بهره را برای هر کشور و منطقه نظارت کنیم. از آنجا که تغییرات در تفاوت نرخ‌بهره در نهایت به یک جفت ارز منتقل می‌شوند، مهم است که عوامل زیربنایی که بازار نرخ‌بهره را تغییر می‌دهند را نظارت کنیم. عوامل اصلی که تغییرات نرخ‌بهره را تحت تأثیر قرار می‌دهند، داده‌های اقتصادی هستند که به صورت دوره‌ای منتشر می‌شوند. یک‌بار که اطلاعات جدید منتشر می‌شود، اگر عرضه واقعی با چیزی که انتظار می‌رفت متفاوت باشد، بازارها می‌توانند به طور قابل توجهی حرکت کنند.