- قدرت نسبی نوعی سرمایه‌گذاری مومنتوم است که توسط تحلیل گران تکنیکال و سرمایه‌گذاران استفاده می‌شود.
- این روش شامل انتخاب سرمایه گذاری هایی است که عملکرد بهتری نسبت به شاخص استاندارد بازار داشته اند.
- سرمایه گذاران قدرت نسبی فرض می کنند که روند عملکرد بهتر ادامه خواهد داشت. بنابراین اگر روند برگردد، سرمایه گذاری آنها احتمالا عملکرد ضعیفی خواهد داشت.
قدرت نسبی
درباره قدرت نسبی
هدف روش سرمایه گذاری ارزشی پایین خریدن و بالا فروختن است، این در حالیست که هدف سرمایه گذاری قدرت نسبی بالا خریدن و بالاتر فروختن است. به این ترتیب، سرمایه گذاران قدرت نسبی فرض می کنند که روندهایی که در حال حاضر بازار نشان می دهد به اندازه کافی ادامه خواهد داشت تا به آنها امکان تحقق بازده مثبت را بدهد. هر گونه تغییر ناگهانی در آن روند منجر به کسب نتایج منفی خواهد شد. برای شناسایی گزینه های سرمایه گذاری، سرمایه گذاران قدرت نسبی ابتدا معیاری مانند شاخص ترکیبی نزدک را نگاه می کنند. سپس به دنبال این خواهند بود که ببینند کدام شرکت ها در آن بازار عملکرد بهتری از همتایان خود داشته‌اند، (چه رشد سریع‌تر از همتایان خود داشته و چه کاهش آهسته تر از آنها داشته اند). از آنجایی که سرمایه گذاری قدرت نسبی فرض بر این دارد که روندهای فعلی در آینده نیز ادامه خواهند داشت، در دوره های ثبات بازار با کمترین ساختار شکنی این روش بالاترین کارایی را دارد. در مقابل، در دوره های بسیار بی نظم بازار مانند بحران مالی 2007-2008 این روش می تواند برای سرمایه‌گذاران قدرت نسبی خطرناک باشد، زیرا می‌تواند منجر به برگشت تند و تیز روند ها شود. در چنین شرایطی، روانشناسی سرمایه‌گذار می‌تواند ناگهان برگشت کند، و نتایج خطرناکی برای معامله گر به بار آورد. اگرچه سرمایه‌گذاری مومنتوم اغلب مربوط به تک سهم ها می شود، اما می توان آن را به کلیت بازارها یا کلیه صنایع با استفاده از صندوق های شاخص و صندوق‌های قابل معامله در بورس ETF اعمال کرد. نکته مهم: از سرمایه گذاری قدرت نسبی همچنین می توان به عنوان یکی از اجزای یک استراتژی بزرگتر، مانند معاملات جفت ارزها در فارکس نیز استفاده کرد.مثالی واقعی از قدرت نسبی
هری یک سرمایه‌گذار قدرت نسبی است که قیمت اوراق قرضه شرکتی و S&P 500 را تحت رصد دارد. سبد سرمایه‌گذاری او شامل یک صندوق شاخص S&P 500 و یک ETF است. او به عنوان یک سرمایه‌گذار قدرت نسبی، به طور دوره‌ای وزن هر دارایی که در طول یک دوره عملکرد بهتری دارد، را در سبد خود افزایش می‌دهد. با انجام این کار، او امیدوار است که از ادامه روند خوب عملکرد آن دارایی سود ببرد و عملاً بالا بخرد و بالاتر بفروشد. در ماه های اخیر، او متوجه شده است که انگار سرمایه‌گذاران در حال سنگین کردن وزن اوراق قرضه در سبد های خود هستند. این ورود پول به بازار اوراق قرضه باعث افزایش قیمت اوراق و کاهش بازدهی (سود سررسید) آنها می شود. با انتظار ادامه یافتن این روند، هری با کاهش سرمایه گذاری خود در S&P 500 و افزایش سرمایه گذاری خود در ETF اوراق قرضه شرکتی، به این رویداد واکنش نشان می دهد. او امیدوار است از هرگونه عملکرد بهتر اوراق قرضه سود ببرد. [elementor-template id="52272"]اندیکاتور قدرت نسبی RSI
معامله گران کوتاه مدت و تکنیکال نیز به قدرت نسبی نگاه می کنند. در تحلیل تکنیکال، اندیکاتورRSI یک شاخص حرکتی است که میزان تغییرات اخیر قیمت را برای ارزیابی شرایط اشباع خرید یا اشباع فروش در قیمت ها اندازه گیری می کند. RSI به شکل یک اسیلاتور (گراف خطی که بین دو حد حرکت می کند) نمایش داده می شود و عدد آن می تواند از 0 تا 100 حرکت کند. این اندیکاتور در اصل توسط جی.ولز وایلدر جونیور طراحی شد و در کتاب اصلی او با عنوان "مفاهیم جدید سیستم های معاملاتی " در سال 1978 معرفی شد. تفسیر و نحوه استفاده عرف از RSI این است که مقادیر 70 یا بالاتر نشان دهنده این است که یک اوراق بهادار در شرایط اشباع خرید بوده یا ارزش گذاری آن بالاتر از حد معقول است و ممکن است قیمت آماده برگشت یا پولبک باشد. عدد RSI 30 یا کمتر نشان دهنده شرایط اشباع فروش یا قیمت گذاری زیر ارزش ذاتی است.
اندیکاتور قدرت نسبی RSI