- فروش استقراضی زمانی اتفاق می افتد که سرمایه گذار اوراق بهاداری را قرض می گیرد و آن را در بازار آزاد می فروشد و قصد دارد بعداً آن را با مبلغ کمتری مجدد بخرد.
- فروشندگان استقراضی روی کاهش قیمت اوراق بهادار شرط بندی می کنند و از آن سود می برند. چنین مفهومی را می توان در برابر سرمایه گذاران بلند مدتی که خواهان افزایش قیمت هستند، قرار داد.
- فروش کوتاه مدت نسبت ریسک/پاداش بالایی دارد: میتواند سود زیادی را به همراه داشته باشد، اما ضررها میتوانند به سرعت و تا ابد به دلیل کال مارجین شدن حساب افزایش یابد.
استراتژی پوزیشن فروش (شرت سل)
با پوزیشن فروش، یک فروشنده با استقراض سهام، معمولاً از یک بروکر یا دیلر، یک پوزیشن فروش باز می کند، به این امید که در صورت کاهش قیمت، آنها را مجدد بخرد تا سود کند. سهام باید حتما قرض گرفته شود زیرا نمی توانید سهامی که وجود ندارد را بفروشید. برای بستن یک پوزیشن فروش استقراضی، معاملهگر، سهام را دوباره در بازار میخرد (انشالا با قیمتی کمتر از قیمتی که دارایی را قرض کرده است) و آنها را به وام دهنده یا بروکر برمیگرداند. معامله گران باید هر گونه بهره ای که بروکر دریافت می کند یا کمیسیون هایی که از معاملات دریافت می شود، را نیز منظور کنند. برای باز کردن یک پوزیشن فروش کوتاه، معامله گر باید یک حساب مارجین داشته باشد و معمولاً باید در زمانی که پوزیشن باز است، به مقدار ارزش سهام قرض گرفته شده، بهره بپردازد. فرآیند پیدا کردن سهام قابل استقراض و بازگرداندن آنها در پایان معامله در پشت صحنه توسط بروکر انجام می شود. باز کردن و بستن معامله را می توان از طریق پلتفرم های معاملاتی موجود در اکثر بروکر ها انجام داد. با این حال، هر بروکر دارای شرایطی است که حساب معاملاتی معامله گر باید از آن برخوردار باشد تا اجازه معامله روی مارجین به آن صادر شود.چرا پوزیشن فروش استقراضی؟
رایج ترین دلایل برای اقدام به پوزیشن فروش استقراضی، سفته بازی و پوشش دادن ریسک است. در این شرایط یک سفته باز در حال پیش بینی کردن و شرط بندی است که قیمت در آینده کاهش خواهد یافت. اگر اشتباه کنند، باید سهام را بالاتر و با ضرر بازخرید کنند. به دلیل وجود ریسک های اضافی در فروش استقراضی به دلیل استفاده از مارجین، شرت سل معمولاً در یک افق زمانی کوتاه انجام می شود و بنابراین احتمال آن بیشتر است که صرفا فعالیتی باشد که برای سفته بازی صورت می گیرد. معامله گران همچنین ممکن است برای محافظت از یک پوزیشن خرید، اقدام به باز کردن پوزیشن فروش استقراضی کنند. به عنوان مثال، اگر شما گزینه هایی را دارید که پوزیشن های خرید هستند، شاید بخواهید در مقابل آنها، پوزیشن فروش باز کنید تا سود خود را قفل کنید. یا، اگر میخواهید ضررهای خود را در صورت ریزش قیمت محدود کنید (بدون اینکه بخواهید پوزیشن خرید خود راببندید)، میتوانید در سهامی که ارتباط نزدیکی با آن سهام دارد یا با آن همبستگی زیادی دارد، فروش استقراضی باز کنید.نمونه ای از فروش استقراضی برای سود
معاملهگری را تصور کنید که معتقد است سهام XYZ که در حال حاضر با قیمت 50 دلار معامله میشود، در سه ماه آینده کاهش قیمت خواهد داشت. آنها 100 سهم را قرض می گیرند و به سرمایه گذار دیگری می فروشند. معاملهگر اکنون 100 سهم "فروش" دارد زیرا چیزی را فروخته است که مالک آن نبوده و اما قرض گرفته بوده است. فروش استقراضی تنها با قرض گرفتن سهام ممکن شد، که ممکن است همیشه در دسترس نباشد: ممکن است سهام از قبل به شدت توسط معامله گران دیگر فروش گرفته شده باشد. یک هفته بعد، شرکتی که سهامش روی آن فروش گرفته شد، گزارش مالی ناگواری برای فصل قبل گزارش کرد و سهام به 40 دلار سقوط کرد. معامله گر تصمیم می گیرد که پوزیشن فروش را ببندد و 100 سهم را به قیمت 40 دلار در بازار آزاد خریداری می کند تا جایگزین سهام قرض شده شود. سود معامله گر در فروش استقراضی، بدون احتساب کارمزد و بهره در حساب مارجین، 1000 دلار است (50 - 40 دلار = 10 دلار × 100 سهم = 1000 دلار).نمونه ای از پوزیشن فروش استقراضی (ضرر)
با توجه به سناریوی بالا، فرض کنید معاملهگر پوزیشن فروش را در 40 دلار نبندد، و تصمیم بگیرد آن را باز بگذارد تا از کاهش بیشتر قیمت استفاده کند. با این حال، یک رقیب برای تصاحب کرسی در هیات مدیره شرکت با پیشنهاد خرید 65 دلاری به ازای هر سهم وارد بازار میشود و سهام عمود می شود. اگر معاملهگر تصمیم بگیرد که پوزیشن فروش را روی 65 دلار ببندد، ضرر ناشی از فروش استقراضی 1500 دلار خواهد بود (50 تا 65 دلار = منفی 15 دلار × 100 سهم = 1500 دلار ضرر). در اینجا، معامله گر مجبور می شود سهام را با قیمت بسیار بالاتری برای پوشش پوزیشن خود بازخرید کند.نمونه ای از پوزیشن فروش استقراضی به عنوان هج
جدای از سفته بازی و گمانه زنی، فروش استقراضی هدف مفید دیگری نیز دارد: پوشش ریسک. هج یا پوشش ریسک اغلب به عنوان نمادی کم ریسک تر و قابل احترام تر از فروش استقراضی در نظر گرفته می شود. هدف اصلی از هج، حفاظت است، در مقابل انگیزه خالص سفته بازی. پوشش ریسک یا هج برای محافظت از سود یا محدود کردن ضرر در یک سبد انجام می شود، اما از آنجایی که هزینه قابل توجهی دارد، اکثریت قریب به اتفاق سرمایه گذاران خرد در شرایط عادی آن را در نظر نمی گیرند. هزینه های هج کردن دو برابر است. هزینه های واقعی برای هج کردن وجود دارد، مانند هزینههای مربوط به فروش استقراضی، یا پرداخت پریمیوم (ریسک صرف سهام) برای قراردادهای آپشن. همچنین، اگر بازارها بالاتر روند، هزینه محدود کردن فرصت های معاملاتی برای سبد سرمایه گذاری نیز وجود دارد. به عنوان یک مثال ساده، اگر 50 درصد از سبدی که همبستگی نزدیکی با شاخص 500 (S&P 500) دارد هج شود و شاخص طی 12 ماه آینده 15 درصد افزایش یابد، سود سبد تقریباً نصف خواهد بود یعنی، 7.5٪.مزایا و معایب پوزیشن فروش استقراضی
اگر فروشنده در مورد حرکت قیمت اشتباه حدس زده باشد، فروش استقراضی می تواند پرهزینه باشد. معاملهگری که سهام خریده است تنها در صورتی میتواند 100 درصد مبلغ سرمایه گذاری شده خود را از دست بدهد که سهام به صفر برسد. با این حال، معاملهگری که روی سهام فروش گرفته باشد، ممکن است بیش از 100 درصد سرمایه اولیه خود را از دست بدهد. در اینجا ریسک به این دلیل است که سقفی برای قیمت سهام وجود ندارد. بعبارتی ممکن است "تا بی نهایت و فراتر از آن حتی" افزایش یابد. از طرفی، در زمانی که سهام نگهداری می شد، معامله گر باید نقدینگی حساب مارجین خود را تامین می کرد. حتی اگر همه چیز خوب هم پیش برود، معامله گران باید هنگام محاسبه سود خود، هزینه بهره مارجین را نیز محاسبه کنند. مزایا- امکان سود های بالا
- سرمایه اولیه کمی مورد نیاز است
- امکان استفاده از لوریج در سرمایه گذاری
- محافظت (هج) در برابر سایر دارایی ها
- ضرر های بالقوه نامحدود
- حساب مارجین لازم است
- پذیرش بهره مارجین
- شرت اسکوییز