استراتژی سرمایه گذاری 90/10 چیست؟
وارن بافت، سرمایه گذار افسانه ای، اولین کسی بود که استراتژی سرمایه گذاری 90/10 را بعنوان یک مدل سرمایه‌گذاری برای پس‌انداز افراد بازنشسته معرفی کرد. این روش عبارتست از تخصیص 90٪ سرمایه در صندوق های شاخص مبتنی بر سهام و اختصاص 10٪ پول باقی مانده به سرمایه گذاری‌های با ریسک پایین تر. هدف این سیستم کسب بازدهی بالاتر روی کل سبد سرمایه‌گذاری در بلندمدت است. در این روش، بافت اظهار می‌دارد که سودهای بالقوه‌ای که یک سرمایه‌گذار فردی می‌تواند به دست آورد، در مقایسه با سرمایه‌گذارانی که سبد گردان‌های گران قیمت را استخدام می‌کنند، بیشتر است. با این حال، باز هم بیشتر به کیفیت صندوق هایی که سرمایه‌گذار می‌خرد بستگی دارد. رئوس مطالب- استراتژی سرمایه گذاری 90/10 برای پس انداز بازنشستگی عبارتست از تخصیص 90 درصد از سرمایه فرد به صندوق های شاخص S&P 500 کم هزینه و اختصاص 10 درصد باقی مانده به اوراق قرضه دولتی کوتاه مدت.
- وارن بافت در نامه ای به سهامداران برکشایر هاتاوی، برنامه های خود را برای پایبندی به قانون 90/10 در جریان ارث همسرش تشریح می کند. او 90 درصد پول را در صندوق شاخص S&P 500 و 10 درصد در اوراق قرضه دولتی سرمایه‌گذاری کرد.
- قانون سرمایه گذاری 90/10 یک استاندارد پیشنهادی است که سرمایه گذاران می‌توانند به راحتی آن را با توجه به سلیقه و میزان ریسک‌پذیری خود تغییر دهند.
استراتژی سرمایه گذاری 90/10
[elementor-template id="52272"]
عملکرد استراتژی سرمایه گذاری 90/10 چگونه است؟
یک استفاده رایج استراتژی سرمایه گذاری 90/10 شامل استفاده از اسناد خزانه کوتاه مدت برای بخش 10 درصدی یعنی بخش درآمد ثابت سبد است. سرمایه گذاری 90 درصد باقی مانده در صندوق های با ریسک بالاتر (اما کم هزینه) صورت می‌گیرد. به عنوان مثال، یک سرمایه‌گذار با سبد ۱۰۰۰۰۰ دلاری که می‌خواهد از استراتژی ۹۰/۱۰ استفاده کند، ممکن است ۹۰۰۰۰ دلار را در صندوق شاخص S&P 500 سرمایه‌گذاری کند. و 10000 دلار باقیمانده را به سمت اوراق خزانه یک ساله (که در سناریوی ما بازدهی 4 درصد در سال دارند)، ببرد. البته، قانون "90/10" صرفاً یک استاندارد پیشنهادی است، که می‌تواند به راحتی اصلاح شود تا بازتابی از تحمل سرمایه‌گذار در برابر ریسک سرمایه‌گذاری باشد. سرمایه‌گذارانی که تحمل ریسک پایین‌تری دارند، می‌توانند بخش سهام را در این معادله پایین تر آورند. به عنوان مثال، سرمایه‌گذاری که در انتهای پایین طیف ریسک قرار دارد، ممکن است مدل تقسیم 40/60 یا حتی 30/70 را اتخاذ کند. تنها الزام این است که سرمایه گذار بخش قابل توجهی از وجوه سبد را اختصاص به سرمایه گذاری های امن تر، مانند اوراق قرضه کوتاه مدت دهد.محاسبه بازده سالانه استراتژی سرمایه گذاری 90/10
برای محاسبه بازده چنین سبدی، سرمایه‌گذار باید تخصیص‌ها را در بازده ضرب کند و سپس نتایج را به آن اضافه کند. با استفاده از مثال بالا، اگر S&P 500 در پایان یک سال 10% بازدهی داشته باشد، بر این اساس (0.90 x 10% + 0.10 x 4%) بازدهی 9.4% حاصل خواهد شد. با این حال، اگر S&P 500 میزان 10 درصد کاهش یابد، بازده کلی سبد پس از یک سال (0.90 x -10 + 0.10 x 4%) - 8.6٪ 8.6 درصد خواهد بود. فکت نامه: یکی از مزایای صندوق های شاخص این است که آنها نسبت به سایر صندوق ها هزینه های مدیریت کمتر دارند زیرا به روش انفعالی مدیریت می شوند.مثالی واقعی از استراتژی 90/10
بافت نه تنها در نظریه پردازی طرفدار استراتژی سرمایه گذاری 90/10 است، بلکه همانطور که در نامه سال 2013 برکشایر هاتاوی به سهامداران آمده است، این استراتژی را فعالانه عمل می‌کند. مهمتر از همه، بافت از این اصل به عنوان یک دستورالعمل برای سرمایه همسرش استفاده می‌کند، همانطور که در وصیت نامه او آمده است: باید اضافه کنم پول من، جایی است که دهان من است: یعنی آنچه من توصیه می‌کنم اساساً با دستورالعمل های خاصی که در وصیت نامه خود آورده‌ام یکی است. یکی از وصیت‌نامه‌ها مقرر می‌دارد که پول نقد به نفع همسرم به یک فرد متولی تحویل شود. (من باید از پول نقد برای وصیت های فردی استفاده کنم، زیرا تمام سهام برکشایر من در طی ده سال پس از بسته شدن پرونده دارایی های من، به طور کامل به سازمان های بشردوستانه اهدا می‌شود.) توصیه من به فرد متولی نمی‌تواند ساده تر از این باشد: 10٪ از وجه نقد در اوراق قرضه دولتی کوتاه مدت و 90 درصد را در صندوق شاخص بسیار کم هزینه S&P 500. ( بگذارید. ( پیشنهاد من Vanguard's است.) من معتقدم که نتایج بلندمدت حاصل از این روش از نتایج بدست آمده توسط بسیاری از سرمایه‌گذاران بالاتر خواهد بود. (منظورم صندوق ها و موسسات بازنشستگی است) چراکه آنها مدیران گران قیمت استخدام می‌کنند.ملاحظات خاص
نسخه های مختلفی از استراتژی سرمایه گذاری 90/10 بافت وجود دارد که هر یک از آنها سن سرمایه گذار و میزان ریسک‌پذیری را در نظر می‌گیرد. وقتی سرمایه گذار به دوران بازنشستگی نزدیک می‌شود، اغلب بد نیست که وزن هر یک از اجزای سبد را مجدداً بررسی کند تا رویکرد او نسبت به ماهیت سرمایه‌گذاری محافظه کارانه‌تر شود. نیاز سرمایه‌گذار به محافظت از تخم مرغ‌های موجود در سبد بیش از نیاز به رشد مداوم اهمیت دارد. چراکه او باید بتواند ایام بازنشستگی را بدون مشکل سپری کند. به همین دلیل، درصدها در این استراتژی سرمایه‌گذاری ممکن است به طور قابل توجهی تغییر کند. یک رویکرد این است که سرمایه گذار جای تخصیص‌ها را با هم عوض کند یعنی 90 درصد وجوه در اوراق قرضه دولتی کم ریسک و 10 درصد سرمایه در صندوق های شاخص سرمایه گذاری گذاشته شود. علاوه بر این، سرمایه گذارانی که نظر بر نزول بازار دارند ممکن است این مبالغ تخصیص را به عنوان بخشی از استراتژی "حفاظت از خود در برابر ریزش بازار" برگزینند. در سایر رویکردها، درصدها برای هر نوع سرمایه گذاری بسته به میزان تحمل ریسک سرمایه گذار و برخی عوامل دیگر تغییر می یابد. از این عوامل دیگر می توان به موارد زیر اشاره کرد:- تمایل سرمایه گذار به واگذاری دارایی به وارثان خود
- در دسترس بودن سایر دارایی هایی که بشود در دوران بازنشستگی
- و...