فکر میکنی دارایی بدون ریسک وجود داره؟ دوباره فکر کن! در دنیای پرنوسان فارکس، این مفهوم نه یک واقعیت مطلق، بلکه یک ابزار استراتژیک برای سنجش فرصتها و مدیریت ریسکه. والاستریت و تریدرهای حرفهای میدونن که “ریسکفری” یک توهمه، اما درک دقیق این مفهوم، کلید تصمیمگیریهای هوشمندانه و سودآوره. آمادهای تا راز این ابزار پنهان رو کشف کنی؟
چکیده نکات کلیدی
توهم “ریسکفری”
هیچ دارایی کاملاً بدون ریسکی وجود ندارد؛ اوراق دولتی با رتبه بالا، نزدیکترین گزینه هستند.
معیار سنجش
این داراییها بنچمارکی برای ارزیابی ریسک و بازدهی سایر سرمایهگذاریها و تعیین صرف ریسک (Risk Premium) هستند.
اهمیت در فارکس
درک آن برای تحلیل نرخ بهره، استراتژی Carry Trade و پیشبینی جریان سرمایه حیاتی است.
ریسکهای پنهان
حتی داراییهای “تقریباً بدون ریسک” هم در برابر تورم و نوسانات نرخ ارز آسیبپذیرند.
دارایی بدون ریسک: تعریف کاربردی برای تریدرها
بیا رک باشیم: در دنیای واقعی، چیزی به اسم “دارایی بدون ریسک مطلق” وجود نداره. اما والاستریت و تریدرهای حرفهای، اوراق بهادار دولتی با رتبه اعتباری بالا (مثل اوراق خزانهداری آمریکا) رو به عنوان نزدیکترین گزینه به این مفهوم میشناسن. چرا؟ چون توسط دولتها پشتیبانی میشن و نرخ بهره تضمینشده دارن.
این داراییها، پول نقد تضمینشدهای رو نشون میدن که یک سرمایهگذار ترجیح میده همین الان بگیره، به جای اینکه روی بازدهی بالاتر و البته پرریسکتر در آینده قمار کنه. به عبارت دیگه، دارایی بدون ریسک، همون بازدهی تضمینشدهای هست که حاضری الان بپذیری و قید شانس بازدهیهای بالاتر اما غیرتضمینی رو بزنی.
نکات کلیدی که باید بدونی:
⦁ این دارایی نشوندهنده مقدار پول تضمینشدهای هست که یک سرمایهگذار الان میپذیره و روی دریافت بازدهی بالاتر در آینده ریسک نمیکنه.
⦁ تحمل ریسک هر سرمایهگذار فرق داره. مثلاً یک بازنشسته، “دارایی بدون ریسک” بالاتری رو در نظر میگیره چون تمایل کمتری به ریسک کردن با پسانداز بازنشستگیاش داره.
⦁ مفهوم “صرف ریسک سهام” (Equity Risk Premium) رو یادت نره. این همون پاداش اضافهایه که سرمایهگذار برای انتخاب یک سرمایهگذاری پرریسک نسبت به یک سرمایهگذاری مطمئن، طلب میکنه.
دارایی بدون ریسک چه پیامی برای تو داره؟
این دارایی بهت میگه چقدر باید برای پذیرش ریسک بیشتر، پاداش بگیری. هرچی ریسک بالاتر، پاداش مورد انتظار هم باید بیشتر باشه. سرمایهگذاران باید برای جبران این احتمال که ممکنه پولشون رو پس نگیرن، ریسکی رو بپذیرن.
مثال بزنیم: اگه بین اوراق قرضه دولتی آمریکا با 3% سود و اوراق قرضه شرکتی با 8% سود گیر کردی، و دولتی رو انتخاب میکنی، اون 5% اختلاف (8%-3%) همون “صرف ریسک” (Risk Premium) یا پاداشی هست که شرکت باید بهت بده تا ترغیبت کنه ریسک اوراقش رو بپذیری.
شرکتها از این مفهوم استفاده میکنن تا بفهمن برای جذب سرمایهگذار به گزینههای پرریسکتر، چقدر باید بیشتر پرداخت کنن. اما یادت باشه، دارایی بدون ریسک برای هر سرمایهگذار متفاوته، چون هر کس تحمل ریسک خاص خودش رو داره.
درجه اطمینان و دامهای پنهان دارایی بدون ریسک
چون ریسک این داراییها ناچیزه، بازدهیشون به عنوان مبنایی برای تعیین نرخ بهره رسمی اقتصاد استفاده میشه. این یعنی یک بنچمارک قابل اعتماد برای کل بازار. به همین دلیل، بازده نرخ دارایی بدون ریسک، بسیار نزدیک به نرخ بهره جاری بازار هست.
اما حواست باشه، “بدون ریسک” به معنی “بدون تورم” نیست! درست است که روند سرمایهگذاری مجدد در آنها بسیار قابل پیشبینی است، اما در شرایط تورمی، قدرت خرید این داراییها هم آب میره، پس ریسک تورم رو دستکم نگیر.
اوراق خزانه سهماهه ایالات متحده (US T-Bills) بهترین نماینده نرخ بدون ریسک جهانی هستن. چرا؟ چون عملاً کسی فکر نمیکنه دولت آمریکا ورشکست بشه! اندازه بزرگ و نقدینگی عمیق بازارش هم این اطمینان رو تقویت میکنه.
اما اگه دلار ندارید و میخواید روی T-Bills آمریکا سرمایهگذاری کنید، ریسک ارزی رو به جون میخرید. میشه با ابزارهایی مثل قراردادهای آتی ارز (FX Forwards) یا آپشنها (Options) پوششش داد، ولی باز هم روی بازده نهاییتون تاثیر میذاره.
برای سرمایهگذاران با یورو یا فرانک سوئیس، اوراق کوتاهمدت دولتهای رده بالا مثل آلمان و سوئیس، نرخ بدون ریسک رو ارائه میدن. تریدرهای منطقه یورو (مثل پرتغال و یونان) میتونن بدون ریسک ارزی، روی اوراق آلمان سرمایهگذاری کنن. اما اگه پولت روبله، برای سرمایهگذاری در اوراق رده بالا، باید ریسک ارزی رو بپذیری.
مثال کاربردی: چطور از دارایی بدون ریسک استفاده کنی؟
ایده دارایی بدون ریسک رو میتونی برای جریانهای نقدی سرمایهگذاری هم به کار ببری. “جریان نقدی بدون ریسک” همون پولی هست که حاضری الان بگیری، به جای یک جریان نقدی مورد انتظار دیگه که بازده بالاتری داره ولی پرریسکه.
فرمول محاسبه جریان نقدی دارایی بدون ریسک به این صورته:
صرف ریسک (Risk Premium) برابر است با (نرخ بازده تعدیل شده با ریسک) منهای (نرخ بدون ریسک). جریان نقدی مورد انتظار از طریق محاسبه ارزش دلاری احتمال هر جریان نقدی مورد انتظار و جمع کردن آنها با هم بدست می آید.
به عنوان مثال، تصور کن یک سرمایهگذار باید از بین جریان نقدی تضمینی 10 میلیون دلاری یا گزینهای با انتظارات زیر یکی را انتخاب کند:
⦁ 30 درصد احتمال دریافت 7.5 میلیون دلار
⦁ 50 درصد احتمال دریافت 15.5 میلیون دلار
⦁ 20 درصد احتمال دریافت 4 میلیون دلار
بر اساس این احتمالات، جریان نقدی مورد انتظار این سناریو برابر با (0.30 * 7.5M) + (0.50 * 15.5M) + (0.20 * 4M) = 2.25M + 7.75M + 0.8M = 10.8 میلیون دلار است.
فرض کن نرخ بازده تعدیل شده با ریسک استفاده شده برای تنزیل این گزینه برابر با 12 درصد و نرخ بدون ریسک 3 درصد است. بنابراین، صرف ریسک برابر با (12٪ – 3٪)، یا 9٪ است. با استفاده از معادله فوق، این فرمول به صورت خواهد بود:
بر این اساس، اگر سرمایهگذار ترجیح میدهد ریسک نکند، باید هر گونه گزینه تضمینشده به ارزش بالای 9.908 میلیون دلار را بپذیرد. این عدد، حداقل بازدهی تضمینشدهای است که او را از انتخاب گزینه پرریسکتر منصرف میکند.
جمعبندی: مدیریت ریسک، نه حذف آن
همونطور که گفتیم، ریسک هیچوقت صفر نیست. هنرت اینه که روی داراییهایی سرمایهگذاری کنی که ریسکشون کمتره یا میتونی مدیریتش کنی. افراد معمولاً یا ریسکپذیر هستند یا ریسکگریز.
ریسکپذیرها دنبال بازدهی بالاتری با پذیرش ریسک بیشترن. دسته دیگه، افراد ریسکگریز هستن که بازده کمتر رو توقع دارن ولی ریسک سرمایهگذاریشون هم کمتره. این افراد معمولاً سراغ داراییهای “تقریباً بدون ریسک” میرن.
اما حتی ریسکپذیرها هم برای مدیریت ریسک و تنوعبخشی به سبدشون، بخشی از پرتفوی رو به این داراییها اختصاص میدن. این یک استراتژی هوشمندانه است که هر تریدر حرفهای باید بهش مسلط باشه. درک دارایی بدون ریسک، بنچمارکی برای سنجش تمام فرصتهای دیگه در بازارهای مالی، از جمله فارکس، بهت میده.






