بیتفاوتی نسبت به ریسک، همانطور که از نامش پیداست، مختص معاملهگرانی است که نسبت به ریسک خنثی هستند. در آموزش فارکس با افراد ریسکگریز و ریسکپذیر آشنا شدیم، اما دستهای دیگر نیز وجود دارند که کلا نسبت به ریسک بیتفاوت هستند. این دسته از افراد تنها به بازده سرمایهگذاری توجه میکنند و به میزان ریسک محتمل برای این میزان بازده بیتفاوت هستند.
به طور مثال، یک سرمایهگذار ریسکگریز بین بازده 200 دلار با 50 درصد شانس سود یا ضرر و بازده 100 دلار با قطعیت 100 درصد سود، گزینه دوم را انتخاب میکند. سرمایهگذار ریسکپذیر ترجیح میدهد برای 200 دلار سود شانس خود را امتحان کند، اما فردی که دچار بیتفاوتی نسبت به ریسک است، ترجیحی ندارد و در مدیریت ریسک مشکل دارد. در حالیکه اغلب ما تمرکز خود را بر روی ریسک صرف میکنیم، زمان زیادی لازم است تا سرمایهگذاران بیتفاوت به ریسک بتوانند گزینههای سرمایهگذاری مختلف را بسنجند.
تعداد سرمایهگذاران بیتفاوت به ریسک، بسیار کمتر از افراد ریسکپذیر و ریسکگریز است. اغلب ما ریسکگریز هستیم و تصور بیتفاوتی به ریسک برای ما عجیب است. بیتفاوتی نسبت به ریسک مفهومی است که هم در مطالعات نظریه بازی و هم در امور مالی زیاد استفاده میشود. این عبارت به ذهنیتی اشاره دارد که در آن فرد هنگام اتخاذ تصمیم برای سرمایهگذاری، نسبت به ریسک بیتفاوت است.
این طرز فکر ریشه در محاسبه یا منطق ندارد، بلکه بیشتر ناشی از یک سلیقه حسی است. فردی که نسبت به ریسک بیتفاوت است، روی ریسک تمرکز نمیکند؛ حال چه این کار درست باشد یا نادرست. این طرز فکر اغلب وابسته به موقعیت است و همچنین میتواند به قیمت یا سایر عوامل خارجی نیز وابسته باشد. بیتفاوتی نسبت به ریسک اصطلاحی است که برای توصیف نگرش فردی که در حال ارزیابی گزینههای سرمایهگذاری است، استفاده میشود. اگر فرد صرفاً بر روی سودهای احتمالی بدون در نظر گرفتن ریسک تمرکز کند، گفته میشود که او نسبت به ریسک بیتفاوت است.
چنین رفتاری، یعنی ارزیابی پاداش بدون فکر کردن به ریسک، ممکن است ذاتاً به نظر پرریسک باشد. یک سرمایهگذار ریسکگریز، ریسک زیان 1000 دلاری با احتمال سود 50 دلاری را با ریسک زیان 100 دلاری برای کسب سود 50 دلاری یکی نمیکند. با این حال، کسی که بیتفاوت نسبت به ریسک است این کار را میکند. با توجه به این دو فرصت سرمایهگذاری، سرمایهگذار بیتفاوت نسبت به ریسک فقط به سود بالقوه هر سرمایهگذاری نگاه میکند و ریسک پایین آمدن بازار را نادیده میگیرد.
دلایل مختلفی میتواند وجود داشته باشد که چرا یک فرد به ذهنیت بیتفاوتی نسبت به ریسک میرسد، اما این ایده که یک فرد واقعاً میتواند از ذهنیت ریسکگریز به ذهنیت بیتفاوتی نسبت به ریسک بر اساس تغییرات قیمتگذاری تغییر کند، به مفهوم مهم دیگری منجر میشود. آن چیزی نیست جز انجام اقداماتی که ناشی از بیتفاوتی نسبت به ریسک است. اقدامات بیتفاوتی نسبت به ریسک کاربرد گستردهای در قیمتگذاری اوراق مشتقه دارند، زیرا قیمتی که از سرمایهگذاران انتظار میرود روی آن نگرش بیتفاوتی نسبت به ریسک از خود نشان دهند، باید قیمت تعادل بین خریداران و فروشندگان باشد.
سرمایهگذاران حقیقی تقریباً همیشه ریسکگریز هستند، به این معنی که آنها طرز فکری دارند که در آن بیشتر ترس نسبت به ضرر را از خود نشان میدهند تا اشتیاق برای کسب درآمد. این تمایل اغلب منجر به این میشود که قیمت دارایی به نقطه تعادلی برسد که کمتر از بازده مورد انتظار این دارایی است. در زمان تلاش برای مدلسازی و تعدیل این اثر در قیمتگذاری بازار، تحلیلگران و محققان تلاش میکنند تا با استفاده از اقدامات بیتفاوتی نسبت به ریسک، این ریسکگریزی را تعدیل کنند.
به عنوان مثال، سناریویی را در نظر بگیرید که در آن 100 سرمایهگذار هستند و میپذیرند که در صورت سپردهگذاری 10000 دلاری در بانک به مدت شش ماه، فرصت کسب 100 دلار را دارند. عملاً هیچ خطری برای ضرر دادن وجود ندارد (مگر اینکه برای خود بانک ریسک ورشکستگی داشته باشد). سپس فرض کنید به همان 100 سرمایهگذار یک سرمایهگذاری جدید ارائه شود. این سرمایهگذاری به آنها فرصت سود 10000 دلار را میدهد، در حالی که میپذیرند که احتمال از دست دادن تمام 10000 دلار نیز وجود دارد.
فرض کنید از سرمایهگذاران نظرسنجی کنیم که آنها کدام سرمایهگذاری را انتخاب میکنند و یک پاسخ سهگزینهای در اختیار آنها قرار میدهیم: (الف) من هرگز آن سرمایهگذاری جدید را در نظر نمیگیرم، (ب) به اطلاعات بیشتری در مورد سرمایهگذاری جدید نیاز دارم، (ج) همین الان گزینه سرمایهگذاری جدید را انتخاب خواهم کرد.
در این سناریو، کسانی که به پرسش پاسخ الف دادند، سرمایهگذاران ریسکگریز در نظر گرفته میشوند و کسانی که گزینه ج را انتخاب کردند، سرمایهگذاران ریسکپذیر در نظر گرفته میشوند. کسانی که گزینه ب را انتخاب کردند، متوجه میشوند که برای تعیین اینکه آیا به سرمایهگذاری جدید علاقهمند هستند یا خیر، به اطلاعات بیشتری نیاز دارند. آنها نه مخالف ریسک کردن هستند و نه الکی دنبال ریسکجویی هستند، بلکه علاقهمند هستند بدانند ارزش بازده مورد انتظار چقدر است تا بدانند که آیا بهتر است ریسک کنند یا نکنند.
بنابراین، وقتیکه آنها به دنبال اطلاعات بیشتر هستند، بیتفاوت به ریسک در نظر گرفته میشوند. بی تفاوتی نسبت به ریسک اصطلاحی است که برای توصیف نگرش فردی که در حال ارزیابی گزینه های سرمایه گذاری است استفاده می شود. اگر فرد صرفاً بر روی سودهای احتمالی بدون در نظر گرفتن ریسک تمرکز کند، گفته می شود که او نسبت به ریسک بی تفاوت است. چنین رفتاری، یعنی ارزیابی پاداش بدون فکر کردن به ریسک، ممکن است ذاتاً به نظر پر ریسک باشد.
یک سرمایه گذار ریسک گریز، ریسک زیان 1000 دلاری با احتمال سود 50 دلاری را با ریسک زیان 100 دلاری برای کسب سود 50 دلاری یکی نمی کند. با این حال کسی که بی تفاوت نسبت به ریسک است این کار را می کند. با توجه به این دو فرصت سرمایه گذاری، سرمایه گذار بی تفاوت نسبت به ریسک فقط به سود بالقوه هر سرمایه گذاری نگاه می کند و ریسک پایین آمدن بازار را نادیده می گیرد.
بیتفاوتی نسبت به ریسک مفهومی است که هم در مطالعات نظریه بازی و هم در امور مالی زیاد استفاده میشود. این عبارت به ذهنیتی اشاره دارد که در آن فرد هنگام اتخاذ تصمیم برای سرمایهگذاری، نسبت به ریسک بیتفاوت است. این طرز فکر ریشه در محاسبه یا منطق ندارد، بلکه بیشتر ناشی از یک سلیقه حسی است. فردی که نسبت به ریسک بیتفاوت است، روی ریسک تمرکز نمیکند؛ حال چه این کار درست باشد یا نادرست. این طرز فکر اغلب وابسته به موقعیت است و همچنین میتواند به قیمت یا سایر عوامل خارجی نیز وابسته باشد.
بیتفاوتی نسبت به ریسک اصطلاحی است که برای توصیف نگرش فردی که در حال ارزیابی گزینههای سرمایهگذاری است، استفاده میشود. اگر فرد صرفاً بر روی سودهای احتمالی بدون در نظر گرفتن ریسک تمرکز کند، گفته میشود که او نسبت به ریسک بیتفاوت است. چنین رفتاری، یعنی ارزیابی پاداش بدون فکر کردن به ریسک، ممکن است ذاتاً به نظر پرریسک باشد.
یک سرمایهگذار ریسکگریز، ریسک زیان 1000 دلاری با احتمال سود 50 دلاری را با ریسک زیان 100 دلاری برای کسب سود 50 دلاری یکی نمیکند. با این حال، کسی که بیتفاوت نسبت به ریسک است این کار را میکند. با توجه به این دو فرصت سرمایهگذاری، سرمایهگذار بیتفاوت نسبت به ریسک فقط به سود بالقوه هر سرمایهگذاری نگاه میکند و ریسک پایین آمدن بازار را نادیده میگیرد.
دلایل مختلفی میتواند وجود داشته باشد که چرا یک فرد به ذهنیت بیتفاوتی نسبت به ریسک میرسد، اما این ایده که یک فرد واقعاً میتواند از ذهنیت ریسکگریز به ذهنیت بیتفاوتی نسبت به ریسک بر اساس تغییرات قیمتگذاری تغییر کند، به مفهوم مهم دیگری منجر میشود. آن چیزی نیست جز انجام اقداماتی که ناشی از بیتفاوتی نسبت به ریسک است.
اقدامات بیتفاوتی نسبت به ریسک کاربرد گستردهای در قیمتگذاری اوراق مشتقه دارند، زیرا قیمتی که از سرمایهگذاران انتظار میرود روی آن نگرش بیتفاوتی نسبت به ریسک از خود نشان دهند، باید قیمت تعادل بین خریداران و فروشندگان باشد. سرمایهگذاران حقیقی تقریباً همیشه ریسکگریز هستند، به این معنی که آنها طرز فکری دارند که در آن بیشتر ترس نسبت به ضرر را از خود نشان میدهند تا اشتیاق برای کسب درآمد.
این تمایل اغلب منجر به این میشود که قیمت دارایی به نقطه تعادلی برسد که کمتر از بازده مورد انتظار این دارایی است. در زمان تلاش برای مدلسازی و تعدیل این اثر در قیمتگذاری بازار، تحلیلگران و محققان تلاش میکنند تا با استفاده از اقدامات بیتفاوتی نسبت به ریسک، این ریسکگریزی را تعدیل کنند.
بی تفاوتی نسبت به ریسک چیست؟
به عنوان مثال، سناریویی را در نظر بگیرید که در آن 100 سرمایهگذار هستند و میپذیرند که در صورت سپردهگذاری 10000 دلاری در بانک به مدت شش ماه، فرصت کسب 100 دلار را دارند. عملاً هیچ خطری برای ضرر دادن وجود ندارد (مگر اینکه برای خود بانک ریسک ورشکستگی داشته باشد). سپس فرض کنید به همان 100 سرمایهگذار یک سرمایهگذاری جدید ارائه شود. این سرمایهگذاری به آنها فرصت سود 10000 دلار را میدهد، در حالی که میپذیرند که احتمال از دست دادن تمام 10000 دلار نیز وجود دارد.
فرض کنید از سرمایهگذاران نظرسنجی کنیم که آنها کدام سرمایهگذاری را انتخاب میکنند و یک پاسخ سهگزینهای در اختیار آنها قرار میدهیم:
(الف) من هرگز آن سرمایهگذاری جدید را در نظر نمیگیرم،
(ب) به اطلاعات بیشتری در مورد سرمایهگذاری جدید نیاز دارم،
(ج) همین الان گزینه سرمایهگذاری جدید را انتخاب خواهم کرد. در این سناریو، کسانی که به پرسش پاسخ الف دادند، سرمایهگذاران ریسکگریز در نظر گرفته میشوند و کسانی که گزینه ج را انتخاب کردند، سرمایهگذاران ریسکپذیر در نظر گرفته میشوند.
کسانی که گزینه ب را انتخاب کردند، متوجه میشوند که برای تعیین اینکه آیا به سرمایهگذاری جدید علاقهمند هستند یا خیر، به اطلاعات بیشتری نیاز دارند. آنها نه مخالف ریسک کردن هستند و نه الکی دنبال ریسکجویی هستند، بلکه علاقهمند هستند بدانند ارزش بازده مورد انتظار چقدر است تا بدانند که آیا بهتر است ریسک کنند یا نکنند. بنابراین، وقتیکه آنها به دنبال اطلاعات بیشتر هستند، بیتفاوت به ریسک در نظر گرفته میشوند.
- بی تفاوتی نسبت به ریسک ذهنیتی را توصیف می کند که در آن سرمایه گذاران در هنگام تصمیم گیری برای سرمایه گذاری روی سودهای بالقوه و احتمالی تمرکز می کنند.
- سرمایه گذاران بی تفاوت نسبت به ریسک ممکن است درک کنند که گرچه ریسک دخیل است، اما فعلاً آن را در نظر نمی گیرند.
- یک سرمایه گذار می تواند طرز فکر خود را از ریسک گریز به بی تفاوتی نسبت به ریسک تغییر دهد.
- معیارهای بی تفاوتی نسبت به ریسک نقش مهمی در قیمت گذاری اوراق مشتقه بازی می کنند.
درک مفهوم بی تفاوتی نسبت به ریسک
بی تفاوتی نسبت به ریسک اصطلاحی است که برای توصیف نگرش فردی که در حال ارزیابی گزینه های سرمایه گذاری است استفاده می شود. اگر فرد صرفاً بر روی سودهای احتمالی بدون در نظر گرفتن ریسک تمرکز کند، گفته می شود که او نسبت به ریسک بی تفاوت است.
چنین رفتاری، یعنی ارزیابی پاداش بدون فکر کردن به ریسک، ممکن است ذاتاً به نظر پر ریسک باشد. یک سرمایه گذار ریسک گریز، ریسک زیان 1000 دلاری با احتمال سود 50 دلاری را با ریسک زیان 100 دلاری برای کسب سود 50 دلاری یکی نمی کند.
با این حال کسی که بی تفاوت نسبت به ریسک است این کار را می کند. با توجه به این دو فرصت سرمایه گذاری، سرمایه گذار بی تفاوت نسبت به ریسک فقط به سود بالقوه هر سرمایه گذاری نگاه می کند و ریسک پایین آمدن بازار را نادیده می گیرد.
قیمت گذاری از طریق بی تفاوتی نسبت به ریسک
دلایل مختلفی میتواند وجود داشته باشد که چرا یک فرد به ذهنیت بی تفاوتی نسبت به ریسک میرسد، اما این ایده که یک فرد واقعاً میتواند از ذهنیت ریسک گریز به ذهنیت بی تفاوت نسبت به ریسک بر اساس تغییرات قیمت گذاری تغییر کند، به مفهوم مهم دیگری منجر میشود. این چیزی نیست جز انجام اقداماتی که ناشی از بی تفاوتی نسبت به ریسک است.
اقدامات بی تفاوتی نسبت به ریسک کاربرد گستردهای در قیمتگذاری اوراق مشتقه دارند، زیرا قیمتی که از سرمایهگذاران انتظار میرود روی آن نگرش بی تفاوتی نسبت به ریسک از خود نشان دهند، باید قیمت تعادل بین خریداران و فروشندگان باشد. سرمایهگذاران حقیقی تقریباً همیشه ریسک گریز هستند، به این معنی که آنها طرز فکری دارند که در آن بیشتر ترس نسبت به ضرر را از خود نشان میدهند تا اشتیاق برای کسب درآمد.
این تمایل اغلب منجر به این میشود که قیمت دارایی به نقطه تعادلی برسد که کمتر از بازده مورد انتظار این دارایی است. در زمان تلاش برای مدلسازی و تعدیل این اثر در قیمتگذاری بازار، تحلیلگران و محققان تلاش میکنند تا با استفاده از اقدامات بی تفاوتی نسبت به ریسک، این ریسک گریزی را تعدیل کنند.
به عنوان مثال، سناریویی را در نظر بگیرید که در آن 100 سرمایهگذار هستند و میپذیرند که در صورت سپرده گذاری 10000 دلاری در بانک به مدت شش ماه، فرصت کسب 100 دلار را دارند. عملاً هیچ خطری برای ضرر دادن وجود ندارد (مگر اینکه برای خود بانک ریسک ورشکستگی داشته باشد). سپس فرض کنید به همان 100 سرمایهگذار یک سرمایهگذاری جدید ارائه شود. این سرمایهگذاری به آنها فرصت سود 10000 دلار را میدهد، در حالی که میپذیرند که احتمال از دست دادن تمام 10000 دلار نیز وجود دارد.
فرض کنید از سرمایهگذاران نظرسنجی کنیم که آنها کدام سرمایهگذاری را انتخاب میکنند و یک پاسخ سه گزینه ای در اختیار آنها قرار میدهیم:
(الف) من هرگز آن سرمایهگذاری جدید را در نظر نمیگیرم،
(ب) به اطلاعات بیشتری در مورد سرمایهگذاری جدید نیاز دارم،
(ج) همین الان گزینه سرمایهگذاری جدید را انتخاب خواهم کرد. در این سناریو، کسانی که به پرسش پاسخ الف دادند، سرمایهگذاران ریسک گریز در نظر گرفته میشوند و کسانی که گزینه ب را انتخاب کردند، سرمایهگذاران ریسکجو در نظر گرفته میشوند، زیرا ارزش سرمایهگذاری را بهطور دقیق تنها با این مقدار اطلاعات نمیتوان مشخص کرد.
با این حال، کسانی که گزینه ب را انتخاب کردند متوجه میشوند که برای تعیین اینکه آیا به سرمایهگذاری جدید علاقهمند هستند یا خیر، به اطلاعات بیشتری نیاز دارند.
آنها نه مخالف ریسک کردن هستند و نه الکی دنبال ریسک جویی هستند، بلکه، آنها علاقهمند هستند بدانند ارزش بازده مورد انتظار چقدر است تا بدانند که آیا بهتر است ریسک کنند یا نکنند. بنابراین وقتی که آنها به دنبال اطلاعات بیشتر هستند، بی تفاوت به ریسک در نظر گرفته میشوند. آنهایی که دچار بیتفاوتی نسبت به ریسک هستند احتمالاً میخواهند بدانند که احتمال دو برابر شدن پولشان چقدر است (نسبت به احتمال به باد دادن آن).
اگر احتمال دو برابر شدن پول تنها 50 درصد بود، آنگاه متوجه میشدند که ارزش مورد انتظار آنها از آن سرمایهگذاری صفر است، زیرا احتمال به باد دادن آن پول با دو برابر شدن آن با هم برابر است. اگر احتمال دوبرابر شدن تبدیل به 60% شود، در این صورت ذهنیت آنهایی که مایل بودند سرمایهگذاری جدید را در نظر بگیرند، بیتفاوتی نسبت به ریسک خواهد شد، زیرا تمرکز آنها بر احتمال سود خواهد بود و در نتیجه دیگر روی ریسک تمرکز نمیکنند.
قیمتی که در آن سرمایهگذارانی که دچار بیتفاوتی نسبت به ریسک هستند، سرمایهگذاری جدید را در نظر میگیرند، نقطه تعادل قیمت است. در این نقطه است که احتمالا بیشترین تعداد خریداران و فروشندگان نیز در بازار حضور دارند. افراد ریسکگریز موقعیتهای سود بسیاری را از دست خواهند داد زیرا برای موفقیت باید ریسک کرد و افراد ریسکپذیر باید مدیریت قوی داشته باشند تا سرمایه خود را از دست ندهند، اما افراد بیتفاوتی نسبت به ریسک از همه بیشتر در معرض خطر هستند زیرا نمیدانند دارند چه کار میکنند. این مقاله برگرفته است از: اینوست پدیا.
سرمایه گذاران حقیقی تقریباً همیشه ریسک گریز هستند، به این معنی که آنها طرز فکری دارند که در آن بیشتر ترس نسبت به ضرر را از خود نشان می دهند تا اشتیاق برای کسب درآمد. این تمایل اغلب منجر به این می شود که قیمت دارایی به نقطه تعادلی برسد که کمتر از بازده مورد انتظار این دارایی است.
در زمان تلاش برای مدلسازی و تعدیل این اثر در قیمتگذاری بازار، تحلیلگران و محققان تلاش میکنند تا با استفاده از اقدامات بی تفاوتی نسبت به ریسک، این ریسک گریزی را تعدیل کنند.
مثال برای بی تفاوتی نسبت به ریسک
به عنوان مثال، سناریویی را در نظر بگیرید که در آن 100 سرمایه گذار هستند و میپذیرند که در صورت سپرده گذاری 10000 دلاری در بانک به مدت شش ماه، فرصت کسب 100 دلار را دارند. عملاً هیچ خطری برای ضرر دادن وجود ندارد (مگر اینکه برای خود بانک ریسک ورشکستگی داشته باشد).
سپس فرض کنید به همان 100 سرمایه گذار یک سرمایه گذاری جدید ارائه شود. این سرمایهگذاری به آنها فرصت سود 10000 دلار را میدهد، در حالی که می پذیرند که احتمال از دست دادن تمام 10000 دلار نیز وجود دارد.
فرض کنید از سرمایهگذاران نظرسنجی کنیم که آنها کدام سرمایهگذاری را انتخاب میکنند و یک پاسخ سه گزینه ای در اختیار آنها قرار میدهیم: (الف) من هرگز آن سرمایه گذاری جدید را در نظر نمیگیرم، (ب) به اطلاعات بیشتری در مورد سرمایهگذاری جدید نیاز دارم، (ج) همین الان گزینه سرمایه گذاری جدید را انتخاب خواهم کرد.
در این سناریو، کسانی که به پرسش پاسخ الف دادند، سرمایهگذاران ریسک گریز در نظر گرفته میشوند و کسانی که گزینه ب را انتخاب کردند، سرمایهگذاران ریسکجو در نظر گرفته میشوند، زیرا ارزش سرمایهگذاری را بهطور دقیق تنها با این مقدار اطلاعات نمیتوان مشخص کرد.
با این حال، کسانی که گزینه ب را انتخاب کردند متوجه می شوند که برای تعیین اینکه آیا به سرمایه گذاری جدید علاقهمند هستند یا خیر، به اطلاعات بیشتری نیاز دارند. آنها نه مخالف ریسک کردن هستند و نه الکی دنبال ریسک جویی هستند.
بلکه، آنها علاقهمند هستند بدانند ارزش بازده مورد انتظار چقدر است تا بدانند که آیا بهتر است ریسک کنند یا نکنند. بنابراین وقتیکه آنها به دنبال اطلاعات بیشتر هستند، بی تفاوت به ریسک در نظر گرفته می شوند.
آنهایی که دچار بیتفاوتی نسبت به ریسک هستند احتمالاً میخواهند بدانند که احتمال دو برابر شدن پولشان چقدر است (نسبت به احتمال به باد دادن آن). اگر احتمال دو برابر شدن پول تنها 50 درصد بود، آنگاه متوجه میشدند که ارزش مورد انتظار آنها از آن سرمایهگذاری صفر است، زیرا احتمال به باد دادن آن پول با دو برابر شدن آن با هم برابر است. اگر احتمال دوبرابر شدن تبدیل به 60% شود، در این صورت ذهنیت آنهایی که مایل بودند سرمایهگذاری جدید را در نظر بگیرند، بیتفاوتی نسبت به ریسک خواهد شد، زیرا تمرکز آنها بر احتمال سود خواهد بود و در نتیجه دیگر روی ریسک تمرکز نمیکنند.
قیمتی که در آن سرمایهگذارانی که دچار بیتفاوتی نسبت به ریسک هستند، سرمایهگذاری جدید را در نظر میگیرند، نقطه تعادل قیمت است. در این نقطه است که احتمالا بیشترین تعداد خریداران و فروشندگان نیز در بازار حضور دارند. افراد ریسکگریز موقعیتهای سود بسیاری را از دست خواهند داد زیرا برای موفقیت باید ریسک کرد و افراد ریسکپذیر باید مدیریت قوی داشته باشند تا سرمایه خود را از دست ندهند، اما افراد بیتفاوتی نسبت به ریسک از همه بیشتر در معرض خطر هستند زیرا نمیدانند دارند چه کار میکنند. این مقاله برگرفته است از: اینوست پدیا.
قیمتی که در آن سرمایه گذارانی که دچار بی تفاوتی نسبت به ریسک هستند، سرمایه گذاری جدید را در نظر می گیرند، نقطه تعادل قیمت است. در این نقطه است که احتمالا بیشترین تعداد خریداران و فروشندگان نیز در بازار حضور دارند.
افراد ریسک گریز موقعیتهای سود بسیاری را از دست خواهد داد زیرا برای موفقیت باید ریسک کرد و افراد ریسک پذیر باید مدیریت قوی داشته باشند تا سرمایه خود را از دست ندهند اما افراد بی تفاوت نسبت به ریسک از همه بیشتر در معرض خطر هستند زیرا نمیدانند دارند چه کار میکنند.