leg یکی از بخش‌های یک معامله چند‌قسمتی است که معمولاً به عنوان یک راهبرد معاملاتی دارایی‌های مشتقه و بازارهای آتی استفاده می‌شود.
در این راهبردها، هر قرارداد یا پوزیشن مشتقه در مورد امنیت پایه، به عنوان یک leg شناخته می‌شود. با ورود به یک جایگاه چند پا، به آن به عنوان “ورود به leg” اشاره می‌شود. در عین حال، خروج از چنین موقعیتی به عنوان “خروج از leg” شناخته می‌شود. لازم به ذکر است که جریان نقدی مبادله شده در یک قرارداد جابجایی ممکن است به عنوان leg ها هم ارجاع شود.
با استفاده از راهبرد leg، تریدرها می‌توانند در بازارهای مختلف به صورت همزمان معامله کنند و به دنبال بهینه‌سازی سود و زیان خود باشند. این راهبرد در بازارهای مالی، ارزی و کالا اعمال می‌شود و در هنگام تحلیل گزارشات بازار، از آن به عنوان یکی از راهکارهای معاملاتی پر استفاده است.
در این راهبرد، تریدرها باید دقت کنند که هر leg باید به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گیرد و نباید از آن به عنوان یک مجموعه در نظر گرفته شود. همچنین، در هر لحظه، تریدرها باید موقعیت خود را به دقت مدیریت کنند و در صورت نیاز از پوزیشن خود خارج شوند.
نکات کلیدی:
– leg به یک بخش از معامله چند قسمتی، مانند استراتژی اسپرد، اشاره دارد.
– با توجه به شرایط معاملاتی، یک معامله‌گر به منظور حفاظت از موقعیت، بهره‌وری از فرصت‌های بازار و یا کسب سود از گسترش یا تنگ شدن پهنای باند، وارد یک راهبرد چند leg می‌شود.
– معامله‌گران از سفارشات چند leg برای معاملات پیچیده استفاده می‌کنند که در آن‌ها اعتماد کمتری به جهت روند وجود دارد.
leg
leg به یک بخش یا یک طرف از یک معامله چند قسمتی یا چند leg اشاره دارد. این نوع معاملات همانند یک مسابقه یا سفر طولانی، شامل چند قسمت یا leg هستند. آن‌ها در جایگاه معاملات فردی استفاده می‌شوند، به خصوص زمانی که معاملات نیاز به راهبردهای پیچیده‌تری دارند. یک leg می‌تواند شامل خرید و فروش همزمان یک امنیت باشد.
برای کار با leg ها، در نظر گرفتن زمان بسیار مهم است. leg ها باید در همان زمان تمرین شوند تا هرگونه ریسک مربوط به نوسانات قیمت امنیت مرتبط را کاهش دهند. به عبارت دیگر، خرید و فروش باید در یک زمان نزدیک صورت گیرد تا هرگونه ریسک قیمت کاهش یابد.
همچنین، برای کار با leg ها، نیاز به دانش کافی در مورد دو سبد امنیتی مورد نظر است. این دانش باید شامل روند تحولی قیمت امنیت ها، تحلیل تکنیکال، و تحلیل بنیادی باشد. همچنین، باید دانش کافی در مورد معاملات همزمان با خرید و فروش داشته باشید، به خصوص در مورد ریسک های مربوط به تغییرات قیمت در هر دو سبد امنیتی.
انواع مختلف leg ها وجود دارند که در زیر شرح داده شده‌اند.
leg
leg های آپشن‌ها
آپشن‌ها، قراردادهای مشتقه هستند که به معامله‌گران حق داده‌اند (اما الزام نمی‌دهند) در یک تاریخ انقضاء مشخص، با یک قیمت موافقت شده (که با نام قیمت استرایک شناخته می‌شود)، امنیت پایه را خرید و فروش کنند. زمانی که یک خرید صورت می‌گیرد، معامله‌گر یک آپشن خریداری می‌کند. در زمان فروش، یک آپشن فروش انجام می‌شود.
آپشن‌ها به دلیل قابلیت تنوع بالایی که در قراردادهای مشتقه دارند، جایگاه ویژه‌ای در بازارهای مالی دارند. از جمله مزیت‌های آپشن‌ها می‌توان به امکان بازده بالا و ریسک پایین، توانایی حفظ سرمایه، افزایش امنیت پرتفوی، کاهش هزینه‌های معاملات و امکانات متنوع تریدریجراند.
همچنین، آپشن‌ها به دلیل قابلیت انعطاف پذیری بالا، از نظر معامله‌گران حرفه‌ای، به عنوان یک ابزار مدیریت ریسک محسوب می‌شوند. در شرایطی که بازارهای مالی با نوسانات بالا و ریسک بالایی روبه‌رو هستند، آپشن‌ها می‌توانند برای معامله‌گرانی که به دنبال کاهش ریسک هستند، گزینه‌ی مناسبی باشند.
با توجه به پیشرفت تکنولوژی، معاملات آپشن به صورت الکترونیکی نیز صورت می‌گیرند و این امر باعث شده تا امکانات بیشتری در اختیار معامله‌گران قرار گیرد. در نتیجه، آپشن‌ها به عنوان یک ابزار مهم در بازارهای مالی محسوب می‌شوند که به معامله‌گران امکانات متنوعی را برای مدیریت ریسک و کسب سود بیشتر فراهم می‌کنند.
ساده‌ترین راهبردهای آپشن، دارای یک leg هستند و یک قرارداد را شامل می‌شوند. آن‌ها به چهار شکل اساسی زیر تقسیم می‌شوند:
| نزولی | صعودی |
| شورت کال (فروش یا نوشتن یک کال آپشن) | لانگ کال (خریدن یک کال آپشن) |
| لانگ پوت (خریدن یک پوت آپشن) | شورت پوت (فروش یا نوشتن یک پوت آپشن) |
یک روش پنجم به نام “خریداری ضمانت شده نقدی” وجود دارد که شامل فروش یک آپشن خرید (پوت) و نگه داشتن پول نقد برای خرید اوراق مبنایی است، در صورتی که آپشن اجرا شود.
با ترکیب این آپشن ها با یکدیگر و / یا با مواضع کوتاه مدت یا بلند مدت در اوراق مبنایی، معامله گران می‌توانند شرط های پیچیده ای را در مورد حرکت قیمت ها در آینده بگذارند، سود و زیان محتمل خود را برای سرمایه گذاری بالا ببرند، ضرر محتمل خود را محدود کنند و حتی با استفاده از شکاف بازار نادر، پول رایگان بسازند.
در این روش، خریدار می‌تواند یک آپشن خرید را با یک شرکت بورسی بخرد. در این صورت، خریدار برای خرید این آپشن، یک مبلغ نقدی را به شرکت بورسی پرداخت می‌کند. اگر قیمت اوراق مبنایی در آینده بالاتر از قیمت تعیین شده در آپشن باشد، خریدار می‌تواند آپشن را اجرا کند و اوراق مبنایی را با قیمت تعیین شده در آپشن بخرد. در این صورت، شرکت بورسی مبلغ نقدی پرداخت شده توسط خریدار را به او باز می‌گرداند.
اما اگر قیمت اوراق مبنایی در آینده پایین‌تر از قیمت تعیین شده در آپشن باشد، خریدار می‌تواند از این آپشن صرف‌نظر کند و شرکت بورسی مبلغ نقدی پرداخت شده توسط خریدار را به او بازگرداند.
با استفاده از این روش، معامله گران می‌توانند ریسک خود را کاهش دهند و به صورت مستقیم از حرکت قیمت اوراق مبنایی سود ببرند. همچنین، این روش به معامله گران اجازه می‌دهد که با استفاده از مبالغ نقدی خود، در بازار نادر به دنبال فرصت‌های سودآور بگردند.
به طور کلی، این روش برای معامله گرانی که می‌خواهند ریسک خود را کاهش دهند و در عین حال به دنبال سود بیشتر هستند، مناسب است. اما باید توجه داشت که این روش همچنان دارای ریسک‌هایی است و قبل از استفاده از آن، باید به دقت تحلیل کنید.
استراتژی دو بخشی: لانگ استردل
لانگ استردل مثالی از یک استراتژی آپشن های دو بخشی است که شامل خرید یک آپشن خرید طویل و یک آپشن فروش طویل است. این استراتژی مناسب برای معامله گرانی است که می‌دانند قیمت یک اوراق بهادار تغییر خواهد کرد، اما مطمئن نیستند که در کدام راستایی حرکت خواهد کرد.
در این استراتژی، سرمایه گذار مساوی درآمد خواهد داشت اگر قیمت با خالص پرداختی او (هزینه دو قرارداد به علاوه کارمزد کمیسیون) افزایش یا کاهش پیدا کند، در صورتی که به هر دو جهت حرکت کند، سود خواهد کرد، در غیر این صورت، ضرر خواهد دید. با این حال، این ضرر تنها محدود به خالص پرداختی سرمایه گذار است.
ترکیب این دو قرارداد درآمدی را بدون توجه به اینکه قیمت اوراق بهادار مبنا صعود یا نزول پیدا کند به دست می‌آورد.
با این حال، سرمایه گذار باید دقیقاً بیان کند که در صورتی که قیمت به طور قابل توجهی افزایش یا کاهش پیدا کند، او قصد دارد از کدام یک از آپشن‌ها بهره ببرد. این انتخاب وابسته به تحلیل و پیش بینی های سرمایه گذار است.
در مقابل، اگر قیمت اوراق بهادار مبنا در هیچ یک از دو جهت حرکت نکند، سرمایه گذار هزینه دو قرارداد به علاوه کارمزد کمیسیون را از دست می‌دهد. اما با توجه به اینکه قیمت اوراق بهادار مبنا ممکن است در هر زمانی تغییر کند، سرمایه گذاران معمولاً ترجیح می‌دهند از یک استراتژی آپشن های دو بخشی مثل لانگ استردل استفاده کنند تا از محدودیت های یک سمتی کردن خرید و فروش خودداری کنند.
در نهایت، اگر قیمت اوراق بهادار مبنا به طور قابل توجهی افزایش یا کاهش پیدا کند، سرمایه گذار می‌تواند تصمیم بگیرد که به یکی از آپشن‌ها برای کسب سود استفاده کند و دیگری را بفروشد. در این صورت، سود حاصل از فروش آپشن فروش طویل ممکن است ضرر حاصل از خرید آپشن خرید طویل را جبران کند و سرمایه گذار در نهایت سود خالصی به دست می‌آورد.
استراتژی سه بخشی: کالر
کالر یک استراتژی حفاظتی است که برای موقعیت طولانی پوزیشن در سه بخش انجام می‌شود:
- یک موقعیت طولانی در اوراق بهادار مبنایی
2. یک آپشن خرید طویل
3. یک آپشن فروش کوتاه
این ترکیب به معنای معامله برای صعود قیمت اوراق بهادار مبنایی است، اما با استفاده از آپشن خرید لانگ، خطر احتمالی ضرر محدود شده است. این ترکیب به تنهایی با نام “آپشن خرید حفاظتی” شناخته می‌شود.
با اضافه کردن یک آپشن فروش کوتاه، سرمایه گذار محدودیت سود محتمل خود را دارد. از طرف دیگر، پولی که سرمایه گذار از فروش آپشن فروش دریافت می‌کند، هزینه آپشن خرید را تعدیل می‌کند و حتی ممکن است بیشتر از آن باشد، در نتیجه هزینه خالص کاهش پیدا می‌کند.
با استفاده از کالر، سرمایه گذار می‌تواند از نوسانات قیمتی در بازار بهره‌مند شود، اما در عین حال خطرات را کنترل کند. به عنوان مثال، در صورتی که قیمت اوراق بهادار مبنایی صعودی باشد، سرمایه گذار می‌تواند سود بالایی کسب کند، اما در صورتی که قیمت به پایین برود، ضررش نیز محدود خواهد بود.
بسیاری از سرمایه گذاران حرفه‌ای از کالر استفاده می‌کنند تا در مقابل نوسانات بازار محافظت کنند. این استراتژی به ویژه برای سهام‌هایی که میزان نوسان قیمتشان بالاست، مانند سهام تکنولوژی، مناسب است. با این حال، باید توجه داشت که کالر یک استراتژی پیچیده است و نیاز به تحلیل دقیق دارد. بنابراین، قبل از استفاده از آن، بهتر است از کارشناسان مالی و حرفه‌ای‌های بازار سرمایه مشورت گرفت.
این استراتژی معمولاً توسط معامله گرانی استفاده می‌شود که به طور کلی دارای نگرش سهمی ملایم هستند و انتظار سودهای بزرگ ندارند.
استراتژی چهار بخشی: آهنین کاندور
آهنین کاندور یک استراتژی پیچیده و با ریسک محدود است، اما هدف آن ساده است: برای شرط بندی کردن بر اینکه قیمت اوراق بهادار مبنایی خیلی حرکت نمی‌کند، کمی پول درآورد. بهترین حالت برای این استراتژی این است که در تاریخ انقضاء، قیمت اوراق بهادار مبنایی بین قیمت های اجرای آپشن خرید کوتاه و آپشن فروش کوتاه باشد.
سودها در سقف خالص اعتباری که سرمایه گذار پس از خرید و فروش قراردادها دریافت می‌کند، محدود می‌شوند، اما حداکثر ضرر نیز محدود است.
برای ایجاد این استراتژی، چهار بخش یا مرحله لازم است. شما باید یک آپشن خرید، یک آپشن فروش، یک آپشن خرید طویل و یک آپشن فروش کوتاه را با قیمت های اجرای نسبی مشخص شده در زیر بخرید و بفروشید. تاریخ انقضاء باید به هم نزدیک باشد، اگر چه می‌تواند مطابق باشد و حالت ایده‌آل این است که هر قرارداد به خارج از پول (OTM) منقضی شود – به عبارت دیگر، بی ارزش باشد.
در این استراتژی، شما تلاش می‌کنید برای کسب سود از اختلاف بین پولی که شما برای خرید آپشن‌ها پرداخت کرده‌اید و پولی که شما برای فروش آن‌ها دریافت می‌کنید. با دقت در نظر گرفتن قیمت های اجرای هر آپشن، شما می‌توانید برای خودتان نقطه ورود و خروج مناسب را تعیین کنید.
یک نکته مهم در مورد استفاده از آهنین کاندور این است که شما باید برای انجام این استراتژی حداقل سرمایه زیادی داشته باشید. همچنین، شما باید با ریسک‌های مرتبط با این استراتژی آشنایی داشته باشید و از ابزارهای مدیریت ریسک استفاده کنید.
با وجود اینکه آهنین کاندور یک استراتژی پیچیده است، اما به دلیل محدودیت ریسک و محدودیت ضرر، می‌تواند یک گزینه مناسب برای سرمایه‌گذاران با سطح تجربه بالا باشد. با تمرین و یادگیری بیشتر، شما می‌توانید این استراتژی را به طور اثربخشی اجرا کنید.
leg های بازار آتی
قراردادهای آتی نیز می‌توانند ترکیب شوند و هر قرارداد به عنوان یک پا‌ی استراتژی بزرگتر در نظر گرفته شود. این استراتژی‌ها شامل اسپردهای تقویمی (Calendar Spreads) هستند، که در آن معامله گر یک قرارداد آتی با یک تاریخ تحویل خاص را فروش می‌کند و یک قرارداد دیگر برای همان کالا با یک تاریخ تحویل متفاوت خریداری می‌کند.
خرید قراردادی که به زودی منقضی می‌شود و فروش قراردادی که به تعویق افتاده (یا “معوق”) است، باعث صعودی شدن بازار می‌شود و بالعکس.
همچنین، استراتژی‌های اسپردهای قیمتی (Price Spreads) نیز وجود دارند که در آن معامله گر یک قرارداد با قیمت بالاتر را خریداری می‌کند و یک قرارداد با قیمت پایین‌تر را فروش می‌کند. این استراتژی‌ها در بازارهایی که تغییرات قیمتی مهمی رخ می‌دهد، بسیار مفید هستند.
علاوه بر این، در کنار استفاده از استراتژی‌های اسپردها، معامله گران می‌توانند از ابزارهای مانیتورینگ بازار نیز استفاده کنند. این ابزارها به معامله گران این امکان را می‌دهند که تغییرات بازار را در زمان واقعی دنبال کنند و به تصمیم‌گیری در مورد خرید یا فروش قراردادهای آتی کمک کنند.
استراتژی‌های دیگر سعی می‌کنند از اختلاف قیمت‌های مختلف کالاها سود ببرند، مانند اسپردهای کراک (Crack Spreads) – اختلاف بین قیمت نفت و محصولات پس از فرآیند تقطیر، یا اسپردهای اسپارک (Spark Spreads) – اختلاف بین قیمت گاز طبیعی و برق تولید شده از نیروگاه‌های گازی.
منبع: اینوستپدیا
