تعیین حجم معامله با ظهور اینترنت برای هر کسی که دسترسی به اینترنت و مقدار کوچکی پول برای معامله داشته باشد قابل دسترسی است، بسیار مهم است معامله‌گری فارکس که یک‌زمان‌ها صرفاً به عهده بانک‌های بزرگ، صندوق‌ها، شرکت‌ها و افراد با دارایی بالا بود، حالا در اختیار معامله‌گران خرد قرار گرفته است.
اگرچه امکان کسب سودهای بزرگ در بازار فارکس به دلیل میزان زیاد رهنمود مالی که بسیاری از کارگزاران آنلاین به معامله‌گران ارائه می‌دهند وجود دارد، اما این ویژگی معامله آنلاین فارکس همچنین می‌تواند برای معامله‌گران نوآموز و ناآشنا با ریسک‌های قابل توجه مربوط به معامله ارزهای خارجی، یک دستور العمل برای فاجعه باشد.
معامله با استراتژی در بازار فارکس معمولاً شامل چندین عنصر است که قبل از انجام هر معامله و با سرمایه قابل توجهی باید به طور جامع بررسی شوند. اصلی‌ترین عنصر شامل توسعه و آزمایش یک طرح معاملاتی هدفمند است که بهترین حالت ممکن را نشان می‌دهد که معامله‌گر در آن باید وارد و خارج شود، همچنین مقدار ریسکی که معامله‌گر با هر موقعیت حاضر است به دست آورد.
جنبه مدیریت ریسک یک طرح معاملاتی است که بخش وسیعی از آموزش فارکس را به خود اختصاص داده است، که درآن تعیین حجم معامله به اندازه معقول برای یک معامله‌گر فارکسی که علاقه‌مند به بودن در کسب و کار برای مدت طولانی است، بسیار مرتبط است و این مورد متمرکزی این مقاله خواهد بود.
اهمیت تعیین حجم معامله در مدیریت ریسک فارکس
تعیین حجم معامله مناسب یکی از ارکان مهم در مدیریت موفق سرمایه‌های واریز شده در حساب معاملاتی فارکس است. تعیین مناسب اندازه یک موقعیت معاملاتی نسبت به اندازه حساب معاملاتی، ریسک نسبی که با توجه به احتمال موفقیت معامله بر عهده دارید و ریسک بازار با توجه به سطح نوسانات، اجزای اساسی یک طرح معاملاتی مستحکم هستند.
طرح مناسب مدیریت مالی و تعیین حجم معامله می‌تواند جلوی وقوع صدمه جدی به حساب معامله‌گر را در نتیجهٔ تغییرات ناگهانی و غیرمنتظره در بازار بگیرد. از دیدگاه استراتژیک، تعیین مناسب حجم معامله در معاملات فارکس به معامله‌گر کمک می‌کند تا ریسک ضمنی مرتبط با ورود به یک موقعیت فارکس در بازار نوساناتی را کاهش دهد.
مقدار ریسک در هر معامله بخشی از جنبه مدیریت مالی یک طرح معاملاتی است. یک طرح معاملاتی صحیح در ایده‌آل حجم موقعیت هر معامله را بر اساس برخی معیارهای هدفمند تعیین می‌کند که معامله‌گر خود را با آنها راحت می‌بیند.
علاوه بر این، استراتژی تعیین حجم معامله بخش حیاتی‌ای از طرح معاملاتی برای یک معامله‌گر جدید در بازار فارکس است، به خصوص اگر آنها در زمان شروع معامله خطر زیادی را بپذیرند، به ویژه در بازار نوساناتی، احتمال بقا حساب آنها قبل از اینکه بتوانند از یک استراتژی معاملاتی معقول سایرین بهره‌برند، به شدت کاهش می‌یابد.
بخش‌های زیر به صورت دقیق‌تر به توضیح برخی از استراتژی‌های معمول تعیین حجم معامله که توسط معامله‌گران فارکس استفاده می‌شود، می‌پردازند.
محبوب‌ترین استراتژی‌های تعیین حجم معامله
معامله‌گران فارکس به طور کلی روش‌های منحصر به فرد خود را در قبال پذیرش ریسک دارند و می‌توانند از هر تعداد مختلفی از روش‌های تعیین حجم معامله استفاده کنند که باید به طور جامع در چارچوب استراتژی کلی طرح معاملاتی شان توضیح داده شود.
برای مثال، بسیاری از معامله‌گران اندازه حجم معامله را براساس مقدار پولی که می‌خواهند در حساب معاملاتی خود ریسک کنند، تعیین می‌کنند. معامله‌گر حرفه‌ای عموماً دقیقاً می‌داند که با هر معامله خاص درصد چه مقدار از حسابش در معرض خطر است.
علاوه بر این، بسیاری از معامله‌گران حرفه‌ای در بازارهای پرخطر و نوساناتی یا در زمانی که در دوره‌ای از برداشت باخت هستند، اندازه حجم معامله خود را کاهش می‌دهند. این می‌تواند ریسک کلی را به طور چشمگیری کاهش داده و در نتیجه خسارت احتمالی به تراز حساب شان را کاهش دهد.
در زیر تعدادی از استراتژی‌های محبوب تعیین حجم معامله آورده شده و توضیح داده می‌شوند.
تعیین حجم معامله ثابت
همچنین به عنوان "مدیریت پول با ارزش ثابت" شناخته می‌شود، حجم معامله ثابت شاید ساده‌ترین مدل مدیریت مالی محبوب برای تعیین حجم معاملات باشد. در این استراتژی، یک تعداد ثابت لات برای معامله تعیین می‌شود، بدون در نظر گرفتن موجودی حساب یا نوسانات حساب. به عنوان مثال، با یک حساب ۱۰,۰۰۰ دلار آمریکا، یک معامله‌گر ممکن است برای هر معامله یک لات استاندارد را تعیین کند.
مزیت اصلی این روش در سادگی کلی آن است. استراتژی به راحتی قابل مدیریت است به خاطر حجم معامله یکنواخت، که اجازه می‌دهد حساب به صورت جبری یا به مقدار ثابتی در یک بازه زمانی خاص افزایش یابد، در صورت حاصل نتایج مطلوب. به نظر می‌رسد این استراتژی بخصوص مناسب برای معامله‌گری است که قصد دارند سودهای خود را به صورت ماهانه برداشت کنند.
با این حال، یک معایب استراتژی حجم معامله ثابت این است که به معامله‌گر امکان حفظ هرمند کردن مقدار وام ثابت در طول نوسانات موجودی حساب را نمی‌دهد. این ممکن است منجر به کاهش و بزرگتر شدن سقوط‌های حساب شود که در صورت بروز دوره ای از باخت برای معامله‌گر مزعج خواهد بود.
به طور کلی، هر چند استراتژی حجم معامله ثابت سادگی را فراهم می‌کند، اما مهم است که معامله‌گران در نظر بگیرند که به محدودیت‌ها و ریسک‌های مرتبط با آن توجه کنند، به خصوص در مواقعی که با دوره‌های بلندمدتی از باخت روبرو می‌شوند.
تعیین حجم معامله بر اساس قسمت ثابت
استراتژی تعیین حجم معامله بر اساس قسمت ثابت، در اصل توسط رالف وینس در کتاب "فرمول‌های مدیریت پرتفوی" خود که در سال ۱۹۹۰ منتشر شد، توسعه یافت. در این استراتژی، واحد معامله در طرح معاملاتی به عنوان یک قسمت ثابت از اعتبار موجود در حساب معاملاتی تعریف می‌شود.
این به این معنی است که ریسک مورد قبول در هر معامله، یک قسمت یا درصد مشخصی از مجموع موجودی حساب معاملاتی یا مقداری که معامله‌گر می‌خواهد به عنوان سرمایه معاملاتی استفاده کند، است.
زیرا مدل قسمت ثابت بر اساس تعداد واحدهای معامله است که ریسک معامله را نشان می‌دهد، ریسک به عنوان قسمتی از اعتبار حساب ثابت می‌ماند. در صورت کاهش اعتبار در حساب معاملاتی، واحدها کاهش یافته و در صورت افزایش اعتبار در حساب معاملاتی، واحدها افزایش می‌یابد.
در این روش، ریسک معامله مقدار سرمایه‌ای است که معامله‌گر تمایل دارد در آن به خطر بیفتد و نشان دهنده سطحی است که سفارش محافظتی قرار می‌گیرد و مقدار دلاری ریسک مشخص شده است. اگر سفارشات محافظتی استفاده نشود، ریسک معامله با استفاده از حداکثر کاهش و یا میانگین ضرر محاسبه می‌شود که می‌تواند در بازار فارکس در روزهای پررونق به میزان قابل توجهی باشد.
به طور تئوری، زیرا اندازه واحد معامله نسبت به اندازه حساب ثابت می‌ماند، ریسک از دست دادن کلی صفر است. با این حال، در عمل، به خصوص در بازاری مثل بازار فارکس که از زمان به زمان بسیار ناپایدار است، سفارشات محافظتی به خطا و با قیمتی قابل توجه از قیمت سفارش پر شده و در برخی موارد می‌تواند تا حدی که موجب خطر قابل توجهی برای موجودی حساب شود. بنابراین، همیشه بهتر است از درصدهای ریسک قسمت ثابت کوچک استفاده شود.
یک مزیت دیگر این روش اثر ترکیبی آن بر معاملات برنده است. با افزایش ارزش حساب، اندازه واحد معامله افزایش می‌یابد که اجازه رشد هندسی حساب را می‌دهد. علاوه بر این، اگر معامله‌گر در دوره‌ای از باخت قرار گرفته باشد، این تکنیک تعیین حجم معامله الزام می‌کند که واحدهای معامله کاهش یابد، که ریسک به سرمایه معامله‌گر را به حداقل می‌رساند.
معایب این تکنیک به طور کلی مربوط به استفاده آن با موجودی کمتر حساب است. در حساب‌های با تراز اعتبار کمتر، واحد لات معمولاً بسیار کوچک است و به طور قابل توجهی نمی‌تواند اعتبار حساب را افزایش دهد تا توجیه کننده توجه معامله‌گر باشد. علاوه بر این، معاملات برنده مورد نیاز برای افزایش اندازه واحد نیاز به تولید بازدهی بالا از سوی معامله‌گر دارند. همچنین، کاهش اندازه واحدهای معامله در ط
در این روش تعیین حجم معامله، بزرگترین ریسک در مراحل اولیه معامله مربوط به کاهش ناگهانی میزان معامله است. اگر معامله در ابتدا با یک کاهش شدید روبرو شود، این می‌تواند منجر به آسیب قابل توجهی به موجودی حساب شود. برای اینکه این تکنیک به خوبی در سمت منفی کار کند، باید کاهش میزان معامله مقداری مشخص شده پیش از این را نتواند تجاوز کند.
تعیین حجم معامله بر اساس ریسک ثابت
در روش تعیین حجم معامله بر اساس ریسک ثابت، معامله‌گر ممکن است اندازه معاملات خود را در حساب خود بر اساس ریسک معامله در بازار مورد نظر تعیین کند. برای این منظور می‌توان از یک سنجه مناسب ریسک مانند ولاتیلیته استفاده کرد. در این روش، معامله‌گر در بازارهای با ریسک بالاتر و ولاتیلیته بالاتر موقعیت‌های کوچکتری را اتخاذ کرده و در بازارهای با ریسک کمتر و ولاتیلیته کمتر موقعیت‌های بزرگتری را به خود اختصاص می‌دهد.
علاوه بر این، در تعیین حجم معامله بر اساس ریسک ثابت، اندازه معامله بستگی به میزان ریسک بازار دارد و نه موجودی حساب، بنابراین سود یا زیان نمی‌تواند الگویی پیوسته از رشد یا کاهش معادل حساب را نشان دهد.
مزیت اصلی این روش این است که به معامله‌گر اجازه می‌دهد اندازه موقعیت‌های خود را تنظیم کند، به طوری که ریسک در هر موقعیت به ثبات برسد و بر اساس شرایط بازار اخیر تعیین شود. در بازارهای پرولاتیل، این معمولا منجر به اندازه موقعیت‌های کوچکتر می‌شود که می‌تواند به حفاظت از پرتفویو از کاهش‌های غیرقابل پیش‌بینی در بازارهای نوساناتی کمک کند. با این حال، در بازارهای آرام‌تر، موقعیت‌های بزرگتر قابل اتخاذ هستند که می‌تواند بهبود بازدهی حاصل از معاملات موفق در چنین بازارهایی را فراهم آورد.
یک معایب این نوع تعیین حجم معامله این است که سنجه‌های ریسک ممکن است به دلیل وقوع یک شوک بازار در حالی که یک موقعیت معاملاتی در دست است، بطور قابل توجهی تغییر کنند و باید یک روش برای مدیریت چنین تغییراتی در برنامه معاملاتی در نظر گرفته شود. در این موقعیت، تنظیم مجدد اندازه موقعیت ممکن است مناسب باشد.
به عنوان مثال، اگر ولاتیلیته در یک زوج ارز پس از یک رویداد غیرمنتظره افزایش یابد، آنگاه می‌توان اندازه موقعیت نگهداشت شده در آن زوج ارز را کاهش داد تا ریسک را به خط مورد نظر برای معامله اولیه برگرداند. به همین ترتیب، اگر یک زوج ارزی که قبلاً ولاتیلیته بالا داشته است، به یک بازه معاملاتی تنگ محدود شود، ولاتیلیته کاهش یافته و می‌توان اندازه موقعیت را افزایش داد تا با ریسک پایین‌تر بازار مطابقت داشته باشد.
این نوع تعیین حجم معامله همچنین مناسب برای ترکیب با تکنیک تعیین حجم معامله کسری است. در این حالت، هنگامی که ارزش حساب به دلیل سودهای کسب شده افزایش می‌یابد، اندازه موقعیت با وزن ریسک نیز به طور متناسب افزایش می‌یابد. همچنین، هنگامی که ارزش حساب کاهش می‌یابد، اندازه موقعیت با وزن ریسک نیز کاهش می‌یابد.
ماشین حساب تعیین حجم معامله فارکس
به‌طور معمول، برای آماده شدن برای شروع معامله و طراحی برنامه معاملاتی، برای یک معامله‌گر منطق دارد که یک ماشین حساب تعیین حجم معامله فارکس ایجاد کند، اگر برنامه‌اش نیاز به چیزی جز تعیین حجم معامله با لات ثابت ساده داشته باشد.
این ماشین حساب برای محاسبه اندازه لات برای هر معامله استفاده خواهد شد و به‌طور معمول به راحتی می‌توان آن را در یک صفحه اکسل قرار داد که همیشه در کامپیوتر مورد استفاده برای معامله نگهداری می‌شود. این معمولاً یک روش قابل اعتمادتر است نسبت به استفاده از یک ماشین حساب دستی برای تعیین اندازه موقعیت. بعد از اتخاذ تصمیم برای معامله و محاسبه اندازه لات مناسب، می‌توان معامله را در بازار اجرا کرد.
نکات کلیدی ریسک و مدیریت ریسک با استفاده از سقف ضرر
بعضی پارامترهای عقلانی در مورد ریسک برای ذکر می‌ارزد و می‌تواند در برنامه معاملاتی و ماشین حساب تعیین حجم معامله در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، برای ایمنی، یک معامله‌گر باید بتواند بر روی هر معامله خسارت ببیند و قادر باشد که در ده معامله متوالی باخت ببرد. از آنجا که این ده باخت متوالی نباید بیشتر از ۲۵ درصد کل سرمایه را کاهش دهد، این به این معنی است که بیش از ۲ درصد از سرمایه باید در هر معامله خاص به خطر بیافتد.
با توجه به اینکه معامله‌گر مشخص کرده است چقدر از خسارت قابل تحمل برایش قابل قبول است، باید سطح سقف ضرر برای هر معامله تعیین شود و سپس به عنوان یک دستور در بازار قرار داده شود یا به دقت در نظر گرفته شود. یک معامله‌گر حرفه‌ای به طور کلی می‌داند کجا باید سفارشات سقف ضرر خود را قرار دهد پس از بهینه‌سازی برنامه معاملاتی خود، و اغلب تحلیل نمودارها در زمان تنظیم سطوح سقف ضرر انجام می‌شود.
دو قاعده مهم برای استفاده از سقف ضرر در مدیریت ریسک در معاملات فارکس وجود دارد:
- هرگز سقف ضرر را تغییر ندهید تا به حجم معامله مورد نظر برسید، بلکه حجم معامله را بر اساس سطح ریسک و مکان قرار دادن سقف ضرر مورد نظر خود تغییر دهید که بر اساس تجزیه و تحلیل خودتان است.
- در هر معامله، از پارامترهای ریسک یکسان استفاده کنید، بدون توجه به اینکه حجم معامله به دلیل فاصله سقف ضرر تغییر کرده باشد. از قرار دادن مقدار بیشتری سرمایه به خطر برای استفاده از سقف ضرر گسترده خودداری کنید و از قرار دادن مقدار کمتری سرمایه به خطر برای سقف ضرر نزدیک به سطح معامله جلوگیری کنید. حجم معامله خود را تنظیم کنید تا با پارامترهای ریسک پیش‌بینی شده خود همخوانی داشته باشد.
کدام تکنیک بهتر است؟
به دلیل نوسانات بسیار قوی در معاملات ارز، انتخاب یک تکنیک مناسب برای تعیین اندازه موقعیت می‌تواند برای موفقیت یک معامله‌گر فارکس حیاتی باشد. اولین و مهم‌ترین ملاحظه در تعیین اندازه موقعیت و معامله‌گری در فارکس به طور کلی، بقاء در بازار است تا بتوان در روزهای دیگر معامله کرد؛ و این تنها با مدیریت مناسب ریسک امکان‌پذیر است. موفقیت در اینجا به عنوان چیزی ثانویه در نظر گرفته می‌شود، زیرا ناتوانی در معامله کردن در واقع امکان موفقیت را حذف می‌کند.
بسته به روش تعیین اندازه موقعیتی که انتخاب می‌شود، معامله‌گر باید اندازه لات، پارامترهای ریسک و/یا درصد سرمایه در حساب برای هر معامله را محاسبه کند. هر معامله‌گری متفاوت است و همه افراد روش خود برای مدیریت مالی دارند، برخی از این روش‌ها در طول زمان و در شرایط مختلف بهتر عمل می‌کنند. یک تکنیک تعیین اندازه موقعیت که برای یک معامله‌گر عالی است، ناچاراً برای یک معامله‌گر دیگر با استراتژی معاملات متفاوت نیز عملی نخواهد بود.
روش‌های مدیریت مالی صحیح می‌توانند به یک معامله‌گر متوسط بهترین شود و یک معامله‌گر خوب به معامله‌گر عالی تبدیل شود. به عنوان مثال، یک معامله‌گر که فقط در نیمی از مواقع درست حدس می‌زند اما قبل از اینکه ضرر قابل توجهی ببیند به معاملات بازنشسته می‌شود و می‌داند که درآمد سودآور را بهره‌برداری کند، از بسیاری از دیگران که بدون برنامه‌ی عمل مشخصی معامله می‌کنند جلو خواهد بود.
منبع: فارکس ترینینگ گروپ
