قوانین بازار فارکس
بازار فارکس بزرگترین بازار مالی جهان است. اما برخلاف بازارهای آتی، سهام و گزینهها، هیچ نهاد مرکزی وجود ندارد که مسئول نظارت و تنظیم فعالیتهای معاملاتی در این حوزه باشد. به جای آن، نقش نظارت عموماً به عهده سازمانهای دولتی مربوط به کشور یا منطقه است. این ناظران بازار فارکس به عنوان سازمانهای نظارتی عمل میکنند که مجوز صادر میکنند و استانداردها را برای شرکتهای کارگزاری فارکس و سایر بازیگران اصلی در بازار ارز خارجی تعیین میکنند. هدف اصلی قوانین بازار فارکس اطمینان حاصل کردن از این است که طرفین درگیر به نحو عادلانه و اخلاقی عمل کنند، به خصوص در ارتباط با مشتریان. در چارچوب فرآیند مقررات روزمره، این شرکتهای دارای مجوز به طور دورهای بررسی میشوند تا از اینکه استانداردهای بالا توسط سازمان نظارتی خاص رعایت میشوند، اطمینان حاصل شود. این میتواند شامل حسابرسی و سایر اقدامات مرتبط باشد. علاوه بر توجه به نیازهای سرمایه حداقلی، این دلالان فارکس منظم عموماً مجبور به حفظ حساب جداگانه برای سرمایه مشتریان هستند. این سرمایهها باید از حساب کسب و کار عملیاتی شرکت جدا شوند. هر گونه انحراف از این رویه به عنوان یک نقض در نظر گرفته میشود و میتواند منجر به جریمههای مالی و از دست دادن مجوز و حتی بسته شدن اجباری شود. این به عنوان یک تخلف جدی در نظر گرفته میشود و میتواند منجر به جرم جزایی هم برای مسئولین شرکت دلالی شود.قوانین بازار فارکس در ایالات متحده آمریکا
در ایالات متحده آمریکا، سازمانهایی که مسئول قوانین بازار فارکس هستند، کمیسیون معاملات آتی (CFTC) و انجمن معاملات آتی (NFA) است. CFTC در سال 1974 تأسیس شده است به منظور حفاظت از سرمایهگذاران حقیقی شرکت کننده در بازارهای آتی. این نیز به معاملات فارکس نقدی گسترش یافته است. هدف نهایی CFTC ایجاد یک زمینه عادلانه و هموار برای تمام معاملهگران و سرمایهگذاران است. یکی از روشهایی که آنها این کار را انجام دادهاند، منتشر کردن گزارش تعهدات معاملهگران است، که به آن گزارش COT هم میگویند. این گزارش هر هفته در یک روز جمعه منتشر میشود و جایگاههای مختلف معاملهگران را بر اساس دستهبندیهای مختلف از جمله معاملهگران تجاری، معاملهگران بزرگ و معاملهگران کوچک لیست میکند. این گزارش یک گزارش مهم و پرطرفدار است که توسط بسیاری از معاملهگران فارکس و قراردادهای ارزی استفاده میشود. یکی از مزایای اصلی این گزارش این است که یک تصویر شفاف و شفاف از جایگاههای خالص معاملهگران بر اساس دستهبندی را ارائه میدهد. دومین نهاد نظارتی که مسئول نظارت بر فعالیتهای کارگزاران فارکس و کارگزاران معرفی است، NFA است. هر کارگزار معاملات ارزی در ایالات متحده و کارگزار معرفی باید با NFA ثبت نام کند. NFA بیشتر فرآیند ثبت نام و اعطای مجوز را انجام میدهد و در واقع یک تکمیلی از CFTC است. قانون دادوفرانک یک قانون مهم است که به قوانین و شیوههای حاکم بر فعالیتهای معاملاتی فارکس در ایالات متحده میپردازد. این قانون در سال ۲۰۱۰، کوتاهی پس از بحران مالی، تصویب شد. برخی از قوانین و قوانین بازار فارکس که در آن جایگزین شدند، شامل کاهش نسبت هرزنامه مجاز و افزایش نیازمندیهای سرمایهای برای شرکتهای دارایی فارکس است. به دلیل الزامات سخت تنظیم شده توسط دو نهاد نظارتی و قانون دادوفرانک، تنها چند شرکت دارایی فارکس توانستهاند استانداردهای تعیین شده تحت قانون را برآورده کنند و حفظ کنند. در حال حاضر، سه شرکت دارایی فارکس تحت نظارت CFTC که دارای مجوز انجام فعالیت در ایالات متحده هستند، TD Ameritrade، Forex.com و Oanda است.قوانین بازار فارکس در انگلستان
سازمان مالی رفتار (FCA) نهاد نظارتی است که مسئول نظارت بر بازار فارکس در انگلستان است. این سازمان مسئول فیلترینگ و صدور مجوزهای شرکتهای فارکس به نهادهای واجد شرایط است. علاوه بر این، آنها به طور روزمره نظارت و بررسی دقیق انجام میدهند تا مطمئن شوند که تمام اعضا نیازمندیهای قانونی خود را برآورده میکنند. مقتدرانه بودن سازمان نظارتی FCA از قانون خدمات مالی و بازارهای مالی سال 2000، که به اختصار FSMA نیز شناخته میشود، نشأت میگیرد. این قانون قوانین و دستورالعملهای سختی را برای اخذ مجوز شرکتهای خدمات مالی واجد شرایط در حوزه آن تعیین کرده است. به دلیل این نظارت سخت از سوی FCA، هنگام صدور مجوز به شرکتهای کارگزاری فارکس، استاندارد بسیار بالایی وجود دارد. ابتدا، کارگزاران فارکس تحت نظارت FCA باید الزامات سرمایه حداقلی را برآورده کنند. برای دریافت یک مجوز فروشنده، که به عنوان یک بازارگرد معروف است، حداقل سرمایه مورد نیاز 730،000 یورو است. نوع دوم مجوزی که به طور معمول توسط کارگزاران STP یا Straight Through Processing استفاده میشود، مجوز واسطهگری است. برای این مجوز، حداقل سرمایه مورد نیاز 125،000 یورو است. در نهایت، مجوز کارگزار محدود وجود دارد که برای بازاریابی محصولات مالی و خدمات مرتبط به عموم سرمایهگذاران ارائه میدهد. و برای این امتیاز، یک شرکت باید الزامات سرمایه حداقلی 50،000 یورو را برآورده کند. با اخذ مجوز از FCA، شرکتها باید دستورالعملهای سختی را رعایت کنند تا پایبندی به قوانین ادامه یابد. برخی از روشهایی که باید اجرا شوند شامل تفکیک داراییهای مشتریان، استخدام نقشهای مدیریتی کلیدی، ارائه اظهارنامههای مناسب درباره ریسک و سیستمی برای تهیه اظهارنامههای مالی ماهانه و دیگر الزامات گزارشگری است. علاوه بر این، همه کارگزاران تحت نظارت FCA باید به دنبال شفافیت باشند و از روشهای فریبنده که با منافع مشتریان در تضاد است، خودداری کنند. هر نقضی که توسط FCA پیدا شود، میتواند باعث اتخاذ اقدامات معتبر علیه طرف متخلف شود. علاوه بر این تدابیر، قوانین بازار فارکس توسط FCA نیز استفاده از میزان زیاد ضربهپذیری در معاملات فارکس و ابزارهای مرتبط را مهار کرده است. این محدودیتها برای محافظت از مصرفکنندگان در برابر از دست دادن پول به دلیل انتظارات نامعقول و ادعاهای بیش از حد مفید برپا شدهاند.قوانین بازار فارکس در اتحادیه اروپا
قوانین بازار فارکس در اتحادیه اروپا متفکک و در بیشتر کشورها عموماً یک نهاد نظارتی محلی وجود دارد که مسئول نظارت بر کسب و کارهای مرتبط با ارز خارجی است. با این حال، قانون خاصی وجود دارد که استانداردهای خاصی را برای تمام شرکتهای بروکر مستقر در اتحادیه اروپا تعیین میکند. این قانون به عنوان "دستورالعمل بازارها در مورد ابزارهای مالی" یا به اختصار MIFID شناخته میشود. هدف کلی MIFID، تنظیم یکپارچه خدمات مالی شرکتها در کشورهای اروپایی بود. پس از بحران مالی سال 2008، قانون دومی به نام MIFID 2 به تصویب رسید. هدف اینجا افزایش قوانین و الزامات نظارتی بود که در قانون اصلی اتخاذ شده بودند. در ادامه، برخی از الزامات مطرح شده در MIFID و MIFID2 آورده شده است: جداسازی اموال مشتری - بروکرها باید جداسازی اموال مشتریان خود را از حساب کسب و کار خود حفظ کنند. این به این معنی است که به هیچ شرایطی بروکر نباید از اموال مشتری برای پاسخگویی به تعهدات مالی شرکت بروکر یا هر یک از مدیران آن استفاده کند. حفظ شفافیت - بروکرها موظفند قیمتگذاری بازار را به حد امکان عادلانه و کارآمد انجام دهند. این شامل استفاده از فرآیندها و سیستمهایی برای بهترین تطبیق سفارش در بازاریابی خارج از بورس است. علاوه بر این، بروکرها باید سفارشات مشتریان را در یک روند سریع و کارآمد اجرا کنند، به شرطی که شرایط بازار اجازه دهد. تقسیم کردن مشتریان - MIFID مقرر میکند که بروکرهای ارز خارجی مشتریان خود را به دو گروه متمایز تقسیم کنند. بازرگانان خردهفروش در مقابل بازرگانان حرفهای. هدف این کار اطمینان حاصل کردن از این است که بروکر فقط محصولات و خدمات مالی مربوط به تجربه مشتری را ارائه دهد. حفاظت سرمایهگذار - در صورتی که یک بروکر فارکس مجوزدار خارج از کار بیفتد یا ورشکست شود، سرمایهگذاران تا محدودیت تأمین مالی به مبلغ 20,000 یورو حفاظت میشوند. با این حال، مهم است توجه داشت که این حفاظت سرمایهگذار فقط برای شهروندان منطقه اقتصادی اروپا (EEA) اعمال میشود. برای افرادی که تحت تأثیر قرار میگیرند، اما شهروندان EEA نیستند، تعویض تنها به تقریبا 1,000 یورو محدود است. یکی از مناطق محبوب برای بروکرهای فارکس برای تاسیس مرکز خود در اروپا، قبرس است. این بروکرهای فارکس تحت نظارت آژانس تنظیمی CYSEC قرار میگیرند. در زیر لیستی از کشورهای اتحادیه اروپا و سازمان نظارتی فارکس محلی آنها آمده است.قوانین بازار فارکس در اتحادیه اروپا