یک نگاه کلی به جفت ارزهای اصلی در بازار فارکس

سید محمد رضا

تاریخ آخرین بروزرسانی: 7 جولای 2023

همانطور که از نام "ارزهای خارجی" پیداست، تمام معاملات در بازار فارکس شامل تبادل ارز هستند. بنابراین، ارزها نسبت به ارزهای دیگر قیمت گذاری می‌شوند و با نرخی به نام نرخ تبادل معامله می‌شوند. بنابراین، به طور کلی یک ارز نسبت به یک ارز دیگر نقل و انتقال داده می‌شود و نرخ تبادل بین آنها تعیین می‌شود. به همین دلیل، تمام ارزهایی که در بازار فارکس معامله می‌شوند، در جفت‌هایی که در بین تجار فارکس به عنوان جفت ارزها شناخته می‌شوند، تبادل می‌شوند. بخش‌های زیر، برخی از مفاهیم اصلی مرتبط با جفت ارزها را معرفی می‌کنند، از جمله قواعد نامگذاری آنها و اهمیت ترتیبی که ارزها در ظاهر می‌آیند. همچنین در زیر درباره ی موضوعات مانند گردش پول در بازار و اصطلاحات رایج بحث می‌شود و لیستی از جفت‌های ارزی اصلی، فرعی و خارج از عرف و جفت‌های ارزی متقابل ارائه می‌شود. این مقاله از سلسله مقالات آموزش فارکس میباشد، شما برای دسترسی به تمامی آموزشها میتوانید روی عبارت آموزش فارکس کلیک کنید.

جفت ارزها

جفت ارزهای فارکس معمولاً با استفاده از جداکننده‌ای به نام "اسلش" ("/") و با جدا کردن کد ارز سه حرفی ISO 4217 برای هریک از ارزها نوشته می‌شوند. به عنوان مثال، EUR/USD نمادگذاری معمول در بازار فارکس برای جفت ارزی است که شامل یوروی اتحادیه اروپا است که کد ISO آن EUR است و به صورت قیمت در برابر دلار آمریکا که کد ISO آن USD است نقل و انتقال داده می‌شود. علاوه بر این، هر جفت ارز شامل یک ارز پایه است که قبل از اسلش قرار دارد و یک ارز مقابل یا ارز قیمت‌گذاری که بعد از اسلش در زبان مختصر بازار ظاهر می‌شود. برای جفت ارزی EUR/USD، یورو یا EUR ارز پایه در جفت است، در حالی که دلار آمریکا یا USD ارز مقابل در جفت است که نسبت به ارز پایه قیمت‌گذاری می‌شود.

ترتیب ارزها در جفت‌های ارزی

قواعد نقل و انتقال فعلی در بازار فارکس، برخی از ارزها را نسبت به سایرین در اولویت قرار می‌دهد و تأثیرگذار است که آیا آنها به عنوان ارز پایه یا ارز مقابل در یک جفت ارزی نقل و انتقال داده می‌شوند. این ترتیب اولویت تأسیس شده یا "ترتیب ارتش" برای شش از ارزهایی که به طور معمول بیشترین معاملات در آنها انجام می‌شود به شرح زیر است: EUR > GBP > AUD > NZD > USD > CHF > JPY طبق این ترتیب اولویت سنتی، بازار ارز خارجی به طور معمول جفت ارزهای EUR/GBP و USD/CHF را در همان ترتیب نقل و انتقال می‌دهد، به جای نقل و انتقال بصورت GBP/EUR یا CHF/USD. در مورد جفت ارزی EUR/GBP، یورو ابتدا در جفت ارز ظاهر می‌شود زیرا در ترتیب اولویت فوق قرار دارد و بالاتر از GBP است. علاوه بر این، بیشتر ارزهای فرعی به عنوان ارز مقابل در جفت ارزها با دلار آمریکا به عنوان ارز پایه نقل و انتقال داده می‌شوند. به عنوان مثال USD/SGD برای نرخ تبادل دلار آمریکا به دلار سنگاپور و USD/SEK برای نرخ تبادل دلار آمریکا به کرونای سوئد استفاده می‌شود.

نحوه نقل و انتقال جفت ارزها

قبل از انجام معامله ارز خارجی، یک بازرگان باید در ابتدا نقل و انتقالی را از تولیدکننده بازار دریافت کند. عموماً این کار را با ارتباط دادن جفت ارزهای مورد نظر و مقدار یکی از ارزها که قرار است مبادله شود، به طرف مقابل خود انجام می‌دهند. بازرگانان فورکس خرده‌فروشی به طور معمول بروکر فارکس آنلاینی را به عنوان طرف معامله خود دارند و ممکن است از یک پلتفرم تجارت الکترونیکی مانند Metatrader برای دریافت نقل و انتقال مورد نیاز خود استفاده کنند. در مقابل، بازرگانان بانکی حرفه‌ای معمولاً مستقیماً با سایر مقابلان حرفه‌ای در بازار فورکس در بانک‌ها و سایر موسسات مالی کار می‌کنند. نقل و انتقال دریافت شده به طور کلی به عنوان تعداد واحدهای ارز پایه بیان می‌شود که برای خرید یک واحد از ارز مقابل نیاز است. به عنوان مثال، نقل و انتقال نرخ تبادل 1.1500 برای جفت ارزی EUR/USD به این معنی است که هر یوروی اتحادیه اروپا به ارز دلار آمریکا ارزش 1.1500 دارد. بنابراین، با این نرخ تبادل، 10 میلیون یورو می‌توانند با ارزش 11.5 میلیون دلار آمریکا مبادله شوند.

نقدینگی در جفت‌های ارزی

شرکت‌کنندگان در بازار فارکس برخی اوقات در مورد جفت‌های ارزی اصلی، فرعی و خارجی تفاوت نظر دارند. با این حال، در بیشتر موارد، این دسته‌بندی‌های کلی به جفت‌های ارزی اشاره دارند که به ترتیب بسیار نقدینگی زیاد، نسبتاً نقدینگی خوب و نسبتاً نقدینگی پایینی دارند. علاوه بر این، در زمینه بازار ارز، عبارت "نقدینگی" به میزانی اشاره دارد که بازار فارکس قادر است یک معامله خرید یا فروش را بدون ایجاد تغییر قابل توجهی در نرخ تبادل برای جفت ارز مورد نظر، انجام دهد. عملکرد نقدینگی بازار فارکس عموماً تابعی از تعداد نشانگرهای بازار است که برای یک جفت ارز خاص نقل‌قول می‌دهند و آمادگی آنها برای جذب معاملات بزرگ بدون تغییر قابل توجه در نرخ تبادل است. بازار فارکس برای ارزهای اصلی - مانند یورو، پوند استرلینگ، فرانک سوئیس، ین ژاپن، دلار استرالیا، دلار کانادا و دلار نیوزیلند - نسبت به دلار آمریکا اغلب بسیار نقدینگی زیاد است. بنابراین، جفت‌های ارزی EUR/USD، GBP/USD، USD/CHF، USD/JPY، AUD/USD، USD/CAD و USD/NZD توسط اکثر معامله‌گران فارکس به عنوان جفت‌های ارزی اصلی محسوب می‌شوند. دسته بعدی نقدینگی، شامل جفت‌های ارزی فرعی است که شامل نرخهای ارزی متقابل که در آنها دلار آمریکا شامل نمی‌شود، می‌باشد. برخی معامله‌گران نرخ NZD/USD را در این دسته قرار می‌دهند، در حالی که دیگران آن را در جفت‌های FX اصلی قرار می‌دهند زیرا همچنان مورد علاقه معامله‌گران قرار دارد و به دلیل آن بازارهای نسبتاً نقدینگی خوبی دارد. معامله‌گران جفت‌های ارزی متقابل معمولاً شرایط معاملات کمتر نقدینگی و پهنای باندها (spread) بزرگتری نسبت به معامله‌گران جفت‌های ارزی اصلی تجربه می‌کنند. نرخهای متقابل می‌توانند از بازارهای بیشتر نقدینگی آوری شوند که ارزهای تشکیل دهنده آنها در برابر دلار آمریکا نقل قول می‌دهند. نمونه‌هایی از جفت‌های ارزی متقابل با نقدینگی زیاد که شامل دلار آمریکا نمی‌شوند، شامل جفت‌های ارزی EUR/JPY، EUR/CHF، EUR/GBP و GBP/JPY می‌شوند. به عنوان مثال، جفت‌های ارزی AUD/JPY و GBP/CAD کمتر نقدینگی دارند. بازارهای نسبتاً نقدینگی پایین برای دسته کمتر نقدینگی جفت‌های ارزی وجود دارد که به طور معمول به عنوان جفت‌های ارزی خارجی شناخته می‌شوند، و در نتیجه پهنای باندهای معاملاتی برای این جفت‌ها قابل توجه‌تر است. جفت‌های ارزی خارجی معمولاً شامل ارز یک اقتصاد کوچکتر یا نیروزا به عنوان ارز مقابل با یک ارز اصلی مانند دلار آمریکا یا یورو است که به عنوان ارز پایه عمل می‌کند. نمونه‌هایی از جفت‌های ارزی خارجی شامل USD/SGD که به نرخ تبادل دلار آمریکا/دلار سنگاپور اشاره دارد و EUR/TRY که به نرخ تبادل یورو اتحادیه اروپا/لیره ترکیه اشاره دارد، می‌شود.

جدول جفت‌های ارزی

جداول زیر حاوی تلاش این نویسنده برای ایجاد فهرست جفت‌های ارزی اصلی، جفت‌های ارزی کم‌اهمیت و جفت‌های ارزی خارجی هستند. این جداول به طور مجموع دقیقاً بازتابی از جفت‌های ارزی اصلی که در بازار ارز خارجی امروزی معامله می‌شود را نشان می‌دهند.

جفت ارزها

جفت‌های ارزی برتر برای معامله

کسانی که تازه وارد معاملات فارکس شده‌اند، اغلب از معامله‌گران حرفه‌ای می‌پرسند که جفت‌های ارزی برتر برای معامله چیستند. یک معامله‌گر با تجربه خواهد توضیح داد که پاسخ به این سوال بستگی به سبک معامله افراد، قدرت فرصت معاملاتی که آنها شناسایی کرده‌اند و بازه زمانی است که آنها انتظار دارند موقعیت را نگه دارند، متفاوت است. به عنوان مثال، یک معامله‌گری که از استراتژی اسکالپینگ استفاده می‌کند و معاملاتی با مدت زمان کوتاه را دارد، به طور معمول به دنبال پخش خرید و فروش بهتر و قابلیت معامله مقادیر قابل توجه به سرعت است. این نوع معامله‌گران احتمالاً می‌خواهند فعالیت‌های معاملاتی خود را به جفت‌های ارزی با نقدینگی بسیار بالا و معروف محدود کنند. مانند EUR/USD و USD/JPY. این جفت‌های محبوب فارکس دارای پخش خرید و فروش تنگترین هستند و بازارهای آنها قادر به معامله مقادیر بسیار بزرگ است، به دلیل تعداد قابل توجهی از تولیدکنندگان بازار سرمایه‌گذاری شده و سایر شرکت‌کنندگان. در طرف دیگری از طیف معامله، یک معامله‌گر روند بلندمدت که فرصت جهت‌گیری عالی در یک جفت ارز خارجی خارق‌العاده می‌بیند، ممکن است با سرمایه حساب خود در یک معامله مطابق با دید بازار خود به خوبی عمل کند. با این حال، به دلیل نقدینگی کمتر در بسیاری از بازارهای جفت‌های ارزی خارجی، آنها ممکن است بخواهند اندازه موقعیت خود را محدود نگه دارند و آماده باشند که با پخش خرید و فروش گسترده‌تری وارد و خارج شوند. کسانی که به طور اساسی برای بازه‌های زمانی قرار دارند که بین این دو حداکثر هستند، ممکن است فرصت‌های معاملاتی در هر یک از ارزهای پرمعامله که توسط کارگزار یا تولیدکننده بازار فارکس آنها ارائه می‌شوند، پیدا کنند. با این حال، اگر پخش خرید و فروش تأثیر قابل توجهی بر سودآوری کلی معامله خود داشته باشد، آنها ممکن است بخواهند فعالیت‌های معاملاتی خود را بیشتر بر روی جفت‌های ارزی اصلی تمرکز دهند به جای جفت‌های ارزی کم‌اهمیت یا خارجی.

لقب‌های محبوب برای جفت‌ها و ارزهای اصلی

معامله‌گران حرفه‌ای فارکس به طور معمول شخصیت‌های جذابی هستند و اغلب به ارزها و جفت‌های ارزی اصلی با نام‌های عامیانه خود اشاره می‌کنند. معامله‌گران تازه‌کار باید آماده باشند که قبل از صحبت با یک دلال یا تولیدکننده بازار در یک نهاد مالی، این زبان خاص بازار فارکس را درک کنند. ابتدا، ارز دلار آمریکا به طور معمول توسط معامله‌گران فارکس به عنوان "گرینبک" یا "باک" به صورت تکی اشاره می‌شود و آن‌ها نامّه‌ی "s" را در انتهای لقب اضافه می‌کنند تا صفت جمع بگیرد. همچنین پوند استرلینگ معمولاً توسط دلالان به عنوان "کوید" نامیده می‌شود که یک اصطلاح جمع است، در حالی که فرانک سوئیس به عنوان "سوئیس" شناخته می‌شود که همچنین صفت جمع است. ارز یورو اتحادیه اروپا نام خاص خاصی ندارد و به طور عمومی به عنوان "یورو" نامیده می‌شود. صفت جمع آن می‌تواند "یورو" یا "یوروها" باشد زیرا نام نسبتاً جدیدی است و صفت جمع آن هنوز به صورت رسمی تعیین نشده است. به همین ترتیب، ین ژاپن به سادگی به عنوان "ین" شناخته می‌شود که نام جمعی است. دلارهای کانادا، استرالیا و نیوزیلند به طور معمول به عنوان "لونی"، "آسی" و "کیوی" نامیده می‌شوند که همه لقب‌های جمعی هستند. علاوه بر این، چهار زوج ارزی پرمعامله‌شده بالا دارای لقب‌های عامیانه زیر هستند: EUR/USD - معمولاً به آن "یورو" گفته می‌شود؛ با این حال، به نظر می‌رسد برخی از معامله‌گران بجای "یورو" از "فایبر" یا "فایبر" برای اشاره به این زوج استفاده می‌کنند که وابسته به کشور مبدأ آن‌ها نیز است. USD/JPY - معمولاً به آن "ین" گفته می‌شود؛ اما برخی از دلالان ممکن است از اشاره به این زوج با استفاده از ارجاعات فرهنگی ژاپنی جذاب‌تر مانند "سوشی" یا "نینجا" استفاده کنند. GBP/USD - این زوج در اتاق‌های معاملاتی بسیاری اغلب به نام "کیبل" شناخته می‌شود. USD/CHF - معمولاً معامله‌گران فارکس به این زوج "سوییسی" می‌گویند. ارزهای کمتر معامله‌شده نیز دارای این لقب‌های سنتی هستند: USD/CAD - شهرتاً با نام "لونی" شناخته می‌شود، اما گاهی اوقات به عنوان "فاند" هم ارجاع می‌شود. AUD/USD - معمولاً به عنوان "آسی" شناخته می‌شود. NZD/USD - به طور کلی به عنوان "کیوی" شناخته می‌شود. در مورد جفت‌های ارزی اصلی، EUR/JPY و GBP/JPY گاهی به ترتیب "یاپی" و "گاپی" نامیده می‌شوند، در حالی که جفت EUR/GBP به عنوان نام مستعار محبوبی "چانل" به دست آورده است. آشنایی و یادگیری این نام‌های عامیانه زوج‌های ارزی به تازه‌کاران معامله‌گری کمک خواهد کرد تا درباره بازار فارکس با معامله‌گران حرفه‌ای بهتر صحبت کرده و همچنین به وضوح نظریات معامله‌گران حرفه‌ای درباره بازار فارکس را که اغلب از چنین اصطلاحاتی استفاده می‌کنند، درک کنند. معامله‌ی زوج ارز جدید اگرچه بسیاری از معامله‌گران ارز ترجیح می‌دهند به لحاظ پولیت، انتشارات بالا و سادگی تنها بر روی شش زوج ارز اصلی - یا حتی فقط یک زیرمجموعه از آن‌ها - معامله کنند، اما در طول زمان در سیره کاری بیشتر معامله‌گران فارکس، زمانی می‌رسد که آن‌ها می‌خواهند با یک زوج ارز جدید معامله را آغاز کنند. بعد از ابتدا بررسی کردن اینکه آیا کارگزار یا دلال فعلی شما در زوج ارز جدید بازار تشکیل می‌دهد یا خیر، مرحله بعدی باید شامل انجام برخی تجزیه و تحلیل اصولی درباره دو کشور صادرکننده ارزهایی باشد که زوج جدیدی را تشکیل می‌دهند. از آنجایی که ارزها به نوعی سهام کشورها یا مناطق خود هستند، احتمالاً مفید است درباره سیاست‌ها و اقتصاد صادرکننده خواندن و تحقیق کنید و تعیین کنید که چه کالاهایی وارد و صادر می‌کند. همچنین، بر سیاست‌های نرخ ارز ثابت توجه کنید که معمولاً باعث کاهش نوسانات یا ایجاد فاصله نرخ ارز بزرگ می‌شوند هنگامی که تغییر می‌کنند. سیاست‌های بانک مرکزی هر کشور درباره نرخ بهره و مدیریت ارز را به دقت بررسی کنید و نام‌های صاحب‌نظران اصلی پولی، مالی و سیاسی را پیدا کنید. در مورد رویدادهای ژئوپلیتیک خطرناک مانند جنگ، فاجعه‌ها یا انتخابات بسیار مراقب باشید. بعد از جمع‌آوری اطلاعات فوق - و اگر هنوز علاقه‌مند به معامله در زوج ارز جدید هستید پس از تحقیقات خود - منطقی است که یک تقویم اقتصادی را جستجو کنید تا داده‌های اقتصادی تاریخی هر کشور را بررسی کنید و ببینید رویدادهایی که ممکن است تأثیری بر ارزش نسبی هر ارز داشته باشند در آینده رخ خواهند داد. علاوه بر این، بررسی نمودارهای تاریخی نرخ ارز بلندمدت و شاخص نوسان پنهان می‌تواند به شما کمک کند تا هرگونه خطر غیرمعمولی مرتبط با معامله زوج ارز را که در غیر این صورت ممکن است متوجه نشوید، تشخیص دهید. آزمایش استراتژی معاملاتی خود برای زوج ارز جدید در یک حساب نمایشی نیز می‌تواند منطقی باشد، به طوری که بتوانید انتشارات معامله، سرعت اجرا، لغو ترتیب توقف ضرر و رفتار نرخ ارز درون روز را بررسی کنید. بعد از انجام تحقیقات خود، باید قادر باشید تصمیمی بهتر و آگاهانه‌تر در مورد اینکه آیا معامله کردن با زوج ارز جدید به نظر شما مناسب است یا خیر، بگیرید. منبع: فارکس ترینینگ گروپ